s.

blowing, breath.

s.

ἑμφύσησις, ἑκφύσησις, ἑκφύσημα flatus, insufflatio, efflatio, spiratio ἑπίπνοια adspiratio. Փչելն (ըստ ամենայն առման).

Զորդի բան անուանէ. զսուրբ հոգին փչումն Աստուած ասէ։ Ադ ամն առաջին ընկալաւ զփչումն հոգւոյն, եւ պահեաց։ Փչմամբ քո ի նոսա զկենդանացուցիչ եւ զամենազօր հոգիդ քո սուրբ։ Պատշաճս զնոսա յարդարեաց ի ձեռն փչմանն։ Զարդարեցեր բանիւ, փայլեցուցեր փչմամբ։ Ոչ արգելու զնկարիլ սաղմիցն նոցա, եւ զփչումն հոգւոյն նոցա. (Աթ. ՟Ա։ Շ. մտթ.։ Ժմ.։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 40։ Նար. ՟Ե։ Եզնիկ.։)

Զքահանայապետականն փչումն անհա՛տ կարդալով։ Դուզնաքեայփչումն երդմնացուցչին. (Դիոն. եկեղ.։ Կոչ. ՟Ժ՟Դ։)

ուռուցեալ ի փչմանէ օդոյն. (Խոր. ՟Գ. 37։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փչումն փչմունք
accusatif փչումն փչմունս
génitif փչման փչմանց
locatif փչման փչմունս
datif փչման փչմանց
ablatif փչմանէ փչմանց
instrumental փչմամբ փչմամբք