cf. ՓՈՐՁՈՒԹԻՒՆ, ըստ ՟Ա. նշ.
Փորձմանն ի լերին։ Առաջնովք փորձմամբքն։ Երիւք փորձմնմբ։ Ի փորձմանց աշխարհիս. (Գանձ.։ Շ. մտթ. եւ Շ. խոստ.։ Նիւս. թէոդոր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փորձումն | փորձմունք | 
| accusatif | փորձումն | փորձմունս | 
| génitif | փորձման | փորձմանց | 
| locatif | փորձման | փորձմունս | 
| datif | փորձման | փորձմանց | 
| ablatif | փորձմանէ | փորձմանց | 
| instrumental | փորձմամբ | փորձմամբք |