s.

cf. Փափաք;
կատարել, լցուցանել զ—, to content, to satisfy;
որով ի — ածէ զնոսա, with which he excited desire in their hearts.

ՓԱՓԱԳՈՒՄՆ կամ ՓԱՓԱՔՈՒՄՆ. πόθος, πόθησις, πόθημα, ἕφεσις desiderium, amor. Փափագելն. եւ Փափաք. ցանկութիւնք. բաղձանք. տենչ. սէր. պապակումն.

Բարեպաշտութեանն, կամ ազգականաց փափագումն. (Փիլ.։)

Փափաքումն մեծ ունիմ տեսանել զնա. (Նանայ.։)

Ի բաղձանաց սրտի փափագման. (Նար. կուս.։)

Մեծաւ փափագմամբ ըղձային տեսանել. (Իգն.։)

Զփափաքումն կարօտութեան անձկոյն լցուցնէ։ Փափքումն առ սուրբս. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Բ։)

Կատարեցեր զփափագումն ընծայելոյ քո ի տաճարին. (Շար.։)

Ըստ բնութեան փափագումն ածէ զնոսա։ Գնալն անդր՝ փափագման էր. իսկ ոչ մտանելն՝ տեսակ հանդիսի եւ երկիւղի։ Ծարաւիքն յորժամ բանժակ մի ջուր ցուրտ գտանիցեն, փարատին յիւրեանց փափագմանէ. (Ոսկ. յհ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փափագումն փափագմունք
accusatif փափագումն փափագմունս
génitif փափագման փափագմանց
locatif փափագման փափագմունս
datif փափագման փափագմանց
ablatif փափագմանէ փափագմանց
instrumental փափագմամբ փափագմամբք