removing away, dissipation.
Փարատելն. իլն.
Առնել փարատումն ջւորցն։ Է նշանակ փարատման եւ դադարման յորդ անձրեւաց. (Արշ.։ Շիր.։)
Զապաքինելն նորա ի հիւանդութենէ՝ փարատումն իւր տրտմութեան համարի. (Ոսկ. փիլիպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | փարատումն | փարատմունք |
| accusatif | փարատումն | փարատմունս |
| génitif | փարատման | փարատմանց |
| locatif | փարատման | փարատմունս |
| datif | փարատման | փարատմանց |
| ablatif | փարատմանէ | փարատմանց |
| instrumental | փարատմամբ | փարատմամբք |