Other definitions containing this entry
Փայլածուն (այսինքն փայլածող աստղն), զոր տաճար երմեսի կոչեն ոմանք, եւ այլնք ապողոնի. (Արիստ. աշխ.։)
Չորեքշաբաթ (օրն ըստ հռովմայեցւոց՝) փայլածուն.
Փայլածուն մի ամ կայ ի կենդանակերպս. (Մխ. այրիվ.։) (Ա՛յլ է եւ Փայլածո՛ւն. ա։)
Փայլածուն զմակաւասար գօտին վիճակեցաւ. (Շիր.։)
Ծագեաց աստղն վարսադիտակ՝ սուրբ առաքեալն թադէոս։ Արուսեակն վարսադիտակ, եւ փայլածուն գեղեցկապաճոյճ. (Ճ. ՟Բ.։ Ոսկիփոր.։)
Արուսեակն վարսագիսակ, եւ փայլածուն գեղեցկապաճոյճ. (Ոսկիփոր.։)
Ժամքն (լուսանալոյ տուընջեան) են այսոքիկ. Այգն, ծայգն, զայրացեալն, ճառագայթեալն, շառաւեղեալն, երկրատեսն, շանթակողն, հրակաթն, հուր փայլեալն, թաղանթեալն, առաւօտն, արփողն։ Ժամք գիշերոյն. Խաւարակն, աղջամուղջն, մթացեալն, շաղաւօտն, կամաւօտն, բաւականն, խօթափեալն, գիզակն, լուսաճեմն, առաւօտն, լուսափայլն, փայլածուն. (Տօմար.։)
ԼՈՒԾ ասի եւ Կշիռ կենդանակերպն. Որպէս խոյն, եւ ցուլն, այծեղջիւրն, եւ կոյսն, եւ լուծն. Ճ. Գ. Որպէս եւ մին ի մոլորակաց, թերեւս փայլածուն։ (Զքր. կթ. Տօմար.։)
Ի վերեւ լուսին փայլածուն է. ի վերեւ փայլածուին լուսաբեր է. ի վերեւ լուսաբերին արեգակն է. (Տօմար.։)
Աւտարիտ (կամ օտարիտ), որ է փայլածուն։
Ապա թէ անդէն ի տեղւոջն կացցէ փայլիւնն, եւ ոչ տարածանիցի, սպի կեղոյն է։ Փայլիւն ինչ, կամ մազ սպիտակ։ Փայլիւն փայլածուն լսնացեալ. եւ այլն։
Իբրեւ զտեսիլ փայլուն պղնձոյ։ Ոչ գոյր չափ պղնձոյ փայլնոյ։ Ձորձք նորա եղեն փայլուն սպիտակ յոյժ։ Փոխեցաւ հանդերձ նորա, եւ եղեւ սպիտակ փայլուն։ Լինիցի տեղի այրեցածին փայլուն։ Փոխեալ իցէ մազն ի սպիտակ ի փայլուն։ Եղիցի ի տեղի կեղոյն սպիտակ փայլուն. եւ այլն. որ եւ ասի ՓԱՅԼԱԾՈՒՆ։
Նորոգութեամբ հոգւոյն, եւ ոչ հնութեամբ գրոյն։ Փայլածուն է ի հնութիւնս. (Հռ. ՟Է. 6։ Յոբ. ՟Լ՟Է. 18. 21։)
Voir tout