to flee, to run away, to escape, to get away, to evade, to elude, to avoid.
չ. ՓԱԽՉԻՄ կամ ՓԱԽՆՈՒՄ. (լծ. եւ յն. լտ. ֆէ՛ւղօ, ֆուճիօ ). φεύγω, καταφεύγω, διαφεύγω, ἁποδιδράσκω aufugio ἑκπηδάω exsilio. Վախելով իմն խոյս տալ. ի փախուստ դառնալ. հալածիլ. վանիլ. սրանալ. ի բաց վազել. խուսել. խորշիլ. զգոյշ լինել. եւ Ապաստան լինել, անկանիլ այլուր. զերծանիլ. փախչիլ.
Փախեաւ ել արտաքս։ Փախիցո՛ւք յերեսաց իսրայէլի։ Փախեան յերեսաց ջրոյն։ Փախիցեն՝ որպէս փախչիցին ի պատերազմէ։ Փախչել ի քաղաքն ապաստանի։ Այլիմ կեանք թեթեւագոյն են քան զսուրհանդակ. փախեան, եւ ոչ երեւեցան։ Յերեսաց Սարայի տիկնոջ իմոյ փախուցեալ եմ ես։ Վասն որո՞յ ես դու փախուցեալ ի նոցանէն, եւ եկեալ ես առ մեզ։ Նա փախուցելոյ ի բարկութենէ եղբօրն առաջնորդեաց. եւ այլն։
Եթէ յԱստուծոյ փախչիցիս, զո՞ ապաստան առնիցես. եթէ ի լուսոյ փախչիցիս, իւ՞ տեսանիցես. (Ոսկ. փիլիպ.։)
Փախուցեալ, եւ ոչ կամեցեալ դատի հանդուրժել՝ փախիցէ զմիշտ փախուստն. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
Մի՛ միայն փախչիր, այլեւ զչար ժողովարանն բարեպաշտութեամբ քակեա՛. (Կլիմաք.։)
Փախչել յանձնասիրութենէ, կամ ի ստացուածոց, ի խնդրոյ, ի սահմանելոյ. (Յճխ. ՟Ի։ Սարկ. աղ.։ Անյաղթ պորփ.։)
Ի բաց փախիցելոյ մոլորութենէ. (Կիւրղ. գանձ.։)
Եւ անեզր եւ անվախճան՝ ամք ի թրւոյ մարդկան փախչին. (Ոսկիփոր.։)