cf. Տրտունջ.
ՏՐՏՆՋՈՂՈՒԹԻՒՆ ՏՐՏՆՋՈՒԹԻՒՆ ՏՐՏՆՋՈՒՄՆ. cf. ՏՐՏՈՒՆՋ. γογγυσμός murmuratio, obmurmuratio.
Դադարեսցէ տրտնջիւն դոցայինէն. (Թուոց. ՟Ժ՟Է. 10։)
Ձանձրութիւն, տրտնջողութիւն, ցանկութիւն. (Վրք. հց. ՟Բ։ (Սամուէլ) որդի ծննդեան եւ տրտնջութեան (աննայի). Գանձ.։)
Մերժեսցես դուի քէն զբանս տրտնջման. (Ես. ՟Ժ՟Ը. 9։)
Արբ ժողովուրդն զտրտնջման բաժակն։ Բերանն՝ զբամբասանիացն, զանիծից, զտրտնջմանն։ Բարեմիտ լինել, եւ առանց տրտնջման։ Զտրտնջման բանս իբրեւ զպարսաքարս ընդդէմ աստուծոյ արձակեն. (Ագաթ.։ Խոսր.։ Ճ. ՟Ա.։ Սարգ. յկ. ՟Բ։)
Ոչ առաքին այսոցիկ տրտնջմունք, այլ՝ անլռելի գոհաբանութիւնք։ Նախատինք եւ բամբասանք եւ տրտնջմունք. (Նար. ՟Ձ՟Բ։ Վրք. հց. ՟Բ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | տրտնջութիւն | տրտնջութիւնք |
| accusatif | տրտնջութիւն | տրտնջութիւնս |
| génitif | տրտնջութեան | տրտնջութեանց |
| locatif | տրտնջութեան | տրտնջութիւնս |
| datif | տրտնջութեան | տրտնջութեանց |
| ablatif | տրտնջութենէ | տրտնջութեանց |
| instrumental | տրտնջութեամբ | տրտնջութեամբք |