cf. Տեւականութիւն.
ՏԵՒՈՒԹԻՒՆ ՏԵՒՈՒՄՆ. (լծ. ար) Տեւ. տեւելն. տեւողութիւն. յաւերժանալն.
Որպէս զտունկս մաքրել եւ յատանել, որ պտուղն բերել կարէ ի տեւութիւն։ Տեւութիւն ազգակից է յիշատակի։ Համբերութիւն տեւութեան. (Փիլ.։)
Զկենացն հայթայթեսցէ հնարս ի տեւումն կենդանութեան. (Պիտ.։)
Տեւումն լուսոյն ի վերին կիսագունդն՝ տիւ է. (Վրդն. ծն. (որպէս թէ տիւ իցէ տեւ լուսոյ)։)
Առ ի տեւումն հաստատելոյ այնորիկ՝ որ եղեւն։ Առ ի տեւումն տարածանաց ջրոյն՝ եւ ի բարձանցն ձեռտուութիւն եղեւ։ Տեւումն կալոյ եւ մնալոյ ջրհեղեղին։ Որ ի փրկութիւն եւ ի տեւումն եղելոց. (Փիլ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | տեւումն | տեւմունք |
accusatif | տեւումն | տեւմունս |
génitif | տեւման | տեւմանց |
locatif | տեւման | տեւմունս |
datif | տեւման | տեւմանց |
ablatif | տեւմանէ | տեւմանց |
instrumental | տեւմամբ | տեւմամբք |