Other definitions containing this entry
Բաղարջ ընդ դառնըճաց կերիջիք ... Դառն եւ տարժանելի կրիւք կալ ի ժամանակեանս. (Իգն.։)
Բազում տարժանմամբ ի հողոյ կղկղել զոսկին, եւ դարձեալ անդրէն ի նոյն խառնակել։ Ըստ օրինի ոսկեհանաց, որք յոլով տաժանմամբ կղկղեն ի հողոյ զզուտն եւ զմաքուրն. (Երզն. մտթ.։)
κατέχω teneo. Պատել պաշարել պնդապէս. կաշկանդել (իբր վանդակաւ. լծ. հյ. պնդել. պ. պէնտ կապ) կամ վկանդել. յաղթահարել. աշխատ առնել, վտանգել, տկարացուցանել. (իբր արմատ բառիս հիւանդ. որպէս եւ պ. վէնտ, է աշխատութիւն, տարժանումն).
ՎՇՏԱԼԻ ՎՇՏԱԼԻՑ. Լի վշտօք. տարժանելի. վշտագին. տառապագին. ցաւալից. աղետալի.
Ի քրտան լինել. ի քրտունս համակիլ. տարժանիլ. աշխատիլ. խոնջիլ. քրտնիլ.
Նա է՝ որ զտարժանելիսն հեշտալիս առնէ. (Խոսր. պտրգ.։)
ἑπικίνδυνος periculosus παθῶν afflictus ἑπίπονος aerumnosus եւ այլն. Վշտալից. ցաւագին. տառապեալ (անձն). եւ Կսկծագին. դառն. դժնդակ. աղետաւոր. տարժանելի. վշտացուցիչ (իրք).
ՎՇՏԱԼԻ ՎՇՏԱԼԻՑ. Լի վշտօք. տարժանելի. վշտագին. տառապագին. ցաւալից. աղետալի.
ՏԱԺԱՆԻՄ κοπιάω, μοχθέω laboro, fatigor. որ եւ ՏԱՐԺԱՆԻԼ. Չարաչար աշխատիլ. վաստակիլ. խոնջիլ. տառապիլ. կթոտիլ. յոդիս ապաստան լինել. յոգնիլ.
ՏԱՐԺԱՆ կամ ՏԱՐԺԱՆԻ. cf. ՏԱԺԱՆ.
Ապա եւ ինձ յոյժ տարժանոյս ոչինչ կարի հասցէ պատահել. (Անյաղթ բարձր. (ա՛յլ ձ. տաժանիս, կամ տարարժանոյս. այսինքն տաժանելոյս, կամ անարժանիս)։)
ԴԺՈՒԱՐԻՆ որ եւ ԴԺՈՒԱՐ. δύσκολος, δυσχερής, χαλεπός եւ այլն. difficilis, operosus, molestus, gravis, durus, saevus Աշխատալի. տարժանելի. ծանր. խիստ. նեղիչ. սաստիկ. անհնարին. դժկամակելի. դժար, ծանտր.
Տարժանեալք ... եռահամար հանգստարանօք՝ յերեսնաւոր եւ ի վաթսնաւոր եւ ի հարիւրաւորսն. (Եպիփ. ծն.։)
Մի՛ ծանրաբար եւ տարժանապէս բերիլ առ որս ընդ իշխանութեամբն. (Նիւս. բն. ՟Ա։)
Յորժամ տարժանեսցին գործիքն, յայնժա՞մ ընծայեսցես զնոսա աստուծոյ. (Մաշկ.։)
ԱՇԽԱՏԱԺԻՐ ԱՇԽԱՏԱԽՈՆՋ Ուր կայցէ աշխատութիւն ժիրեւ խոնջելի. քրտնաջան. բազմաշխատ. բազմավաստակ. տարժանական.
Դառն աշխատութեամբ լի. դժուարակիր. տարժանելի. դժնդակ.
ՏԱԺԱՆԱԲԱՐ կամ ՏԱՐԺԱՆԱԲԱՐ. Տաժանելով. մեծաւ աշխատութեամբ. տառապանօք.
Տարժանաբար տանին տքնութեան եւ պահոց պնդութեան. (Իգն. (տպ. տաժանաբար)։)
Նա է՝ որ զտարժանելիսն հեշտալիս առնէ. (Խոսր. պտրգ.։)
Տհարժանելի օթեւանք։ Մարմնոյս տարժանելի կիրք։ Կարի ծանր եւ տարժանելի։ Տարժանելի հեշտականք. (Նար. ՟Ը։ Լմբ. սղ. ՟Լ՟Զ։ Մաշկ.։ Զքր. կթ.։)
Ոչինչ էր բարձրագոյն քան զմեզ, եւ ոչ՝ անաշխատելի, եթէ ասելն՝ գործոյ կատարումն լինէր։ Դժնդա՛կ է փոխանակ անաշխատելի բժշկութեանս զտարժանելին գործել. (Ածաբ. առ որս. ՟Բ. եւ Ածաբ. մկրտ.։)
ԱՇԽԱՏԱԺԻՐ ԱՇԽԱՏԱԽՈՆՋ Ուր կայցէ աշխատութիւն ժիրեւ խոնջելի. քրտնաջան. բազմաշխատ. բազմավաստակ. տարժանական.
Եւ μεγαλόπονος summopere laboriosus. Աշխատալի. տարժանելի յոյժ.
Արագելով հետիոտս եւ տաժանաքայլ՝ (կամ տարժանաքայլ) քրտնաթոր եւ աշխատակիր վաստակօք. (Նար. առաք.։)
Հակառակեալ տարժանալից աշխատութեամբ՝ տարժանելի հեշտականիացս. (Զքր. կթ.։)
... Տարժանելի ի կրել. դժուարակիր. անտանելի. ծանր յոյժ.
Տոյժս տարժանակիրս. (Նար. ՟Ժ՟Է։)
Քեւ լինի բժշկութիւն տարժանամեղ հիւանդութեան վհատեալ հոգւոց եւ մարմնոց. (Թէոդոր. խչ.։)
Մի՛ ծանրաբար եւ տարժանապէս բերիլ առ որս ընդ իշխանութեամբն. (Նիւս. կազմ.։)
Զի՞նչ առաւելութիւն մարդոյ յամենայն ի տարժանման իւրում։ Ըստ վեց աւուրց տարժանմանց ... Ըստ մարմնոյ երկրաքարշ տարժանմանցս։ Զչորեքժամանակեան տարժանմունս։ Տարժանումն աստ, եւ գործք առաքինութեանն։ Երկովք եւ տարժանմամբք։ Աղբ կոչէ զմարմնոյ տարժանումնն եւ զաղքատութիւնն. (Ածաբ. ՟Ժ՟Զ։ Յհ. իմ. եկեղ.։ Մաշտ.։ Լմբ. իմ. եւ Լմբ. սղ.։)
ԱՆԱՇԽԱՏ ԱՆԱՇԽԱՏԱԲԱՐ ԱՆԱՇԽԱՏԱՊԷՍ. Առանց աշխատութեան եւ տարժանման. դիւրաւ. հեշտեաւ. ձրի. քիչ աշխատանքով. զահմէթսիզ, գօլայճա, ասանլըզըլա. ἁκόπως, ἁκινδύνως, ἁμογητί, sine labore, indefesse, nullo negotio.
ԱՆԱՇԽԱՏ ԱՆԱՇԽԱՏԱԲԱՐ ԱՆԱՇԽԱՏԱՊԷՍ. Առանց աշխատութեան եւ տարժանման. դիւրաւ. հեշտեաւ. ձրի. քիչ աշխատանքով. զահմէթսիզ, գօլայճա, ասանլըզըլա. ἁκόπως, ἁκινδύνως, ἁμογητί, sine labore, indefesse, nullo negotio.
Մշակք վարձու յուսով տանին զդաժանութիւն աւուրն. այսինքն զտարժանութիւն կամ զխստութիւն. (Լծ. սահմ.։)
Ուր է դառն պահպանութիւն հրամանաց. տարժանելի յոյժ.
δύσεργος operosus, arduus Դժուարաւ գործելի. դժուարին ի գործել. տարժանելի. ընելը դժար.
ՏԱՐԺԱՆԱԲԱՐ ՏԱՐԺԱՆԱԳՈՅՆ. cf. ՏԱԺԱՆԱԲԱՐ, ՏԱԺԱՆԱԳՈՅՆ։
Եթէ քեզ ոչինչ տարժանացելումդ, եւ ոչ շահավաճառ եղելոյ՝ հանդիպեալ. (Ածաբ. մկրտ.։)
Զախտ արտասուացդ տարժանութեան. (Նար. ՟Խ՟Զ։)
Ոչ այսուեւեթ նմանագրութեամբ կշռի տարացոյց տարժանեցելոյս. (Նար. ՟Խ՟Ե։)
Աւետարանին վարդապետութիւն քան զհրամանս օրինացն է դժուարին եւ տարժանելի, եւ յոյժ բարձրագոյն եւ իմաստասիրագոյն. (Գէ. ես.։)
Մտանէ եւ ի զարդու սակս որպէս թարմատար ընդ մէջ բառից ինչ. զոր օրինակ ասի՝ բաժանել, բարժանել. բաժին, եւ բարժին. տաժանիլ, եւ տարժանիլ. եւ այլն։
Ո՞րպէս զախտս (աղետից) հանդուրժեցից բերել։ Ախտս ինչ սրբանուէրս կաթուածոց աչաց։ Զախտ արտասուացդ տարժանութեան։ Ոչ ես գրաւեալ ընդ մասամբք ախտից սրտմտութեան. (Նար.։)
Անդադար երկով կրթէք։ Մեծագոյն երկով տնկել։ Տարժանմանց երկոյ կամ երկոց։ Տարժանմամբք երկօք։ Արիացեալք յերկս։ Զերկս չարեացս, կամ ջրհեղեղի. (Պիտ.։)
ἑπίπονος laboriosus, operosus. Աշխատալի. տարժանալի. զահմէթլի.
ԴԱԺԱՆ որ եւ ԴԱՐԺԱՆ. δριμός, αὑστηρός acer, auster, dirus Անախորժ. տտիպ. դառն. խիստ. դժնեայ. դժնդակ. ժանտ. եւ Տարժանելի. անհամ, տհաս, լեղի, գէշ, անողորմ.
Ծանր եւ դաժան գործս. յն. տարժանական, կամ բազմաշխատ։
Voir tout