hy    |   fr

Վրիպականութիւն, ութեան

s.

fallibility.

s.

Սխալականութիւն. վրիպակ.

Որ ի մերումս բնութեան պտուտակի ազգի ազգի վրիպականութիւն. (Նար. ՟Զ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif վրիպականութիւն վրիպականութիւնք
accusatif վրիպականութիւն վրիպականութիւնս
génitif վրիպականութեան վրիպականութեանց
locatif վրիպականութեան վրիպականութիւնս
datif վրիպականութեան վրիպականութեանց
ablatif վրիպականութենէ վրիպականութեանց
instrumental վրիպականութեամբ վրիպականութեամբք