Վիճակաւորիմ, եցայ

հ.

ἁποκλήρομαι sortior λαγχάνω sorte accipio, obtineo. Վիճակաւ ստանալ, ունել, ընդունել, ժառանգել. կր. բաշխիլ. բաժանիլ.

Ոչ որպէս բաժանեցելոյ աստուծոյ ընդ այլոց աստուծոց եւ հրեշտակաց՝ զմեր առաջնորդութիւն վիճակաւորեալ։ Ի բարւոյ են, եւ բարւոյ վիճակաւորեցան. (Դիոն. երկն. եւ Դիոն. ածայ.։)

Աշտանակն զաքարիա, իւղոյն բարեբաշխ բացատրութեամբ, գնդիցն վառելոց՝ ի ջահէ անտի զօրութեամբ անեկամտաբար վիճակաւորեալ. (Նար. ՟Ղ՟Գ։)