Վիճաբար

adv.

φιλονεικῶς contentiose. Վիճելով. հակառակելով. ընդդէմ կալով.

Որք ոչ վիճաբան ինչ ունին յաղագս այնր, թէ աստուած մարդկային իրացն հոգ տանի։ Ապա եթէ վիճաբարոք ի ներս գայցէ, զայս ասեմ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։ Անյաղթ պորփ.։)