cf. Վիժանք.
Վիժելն, իլն (ըստ ամենայն առման).
Կողացօղ վիժմամբն զընդհանուրս ոռոգմամբ։ Ղօղեալ յերկիւղ քրտանց հոսման՝ ոլոռնաձեւ կայլակ վիժման. (Քեր. քերթ.։ Շար.։)
Կորնչին վիժմամբ (այսինքն գահավիժմամբ) ընդ խրամս խորխորատին. (Վրդն. պտմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վիժումն | վիժմունք |
| accusatif | վիժումն | վիժմունս |
| génitif | վիժման | վիժմանց |
| locatif | վիժման | վիժմունս |
| datif | վիժման | վիժմանց |
| ablatif | վիժմանէ | վիժմանց |
| instrumental | վիժմամբ | վիժմամբք |