Other definitions containing this entry
Այսօր զբաժանեալ լեզուս ազգաց միաբանեաց դարձեալ ի սուրբ վերնատունն. (Շար.։)
Նորակերտ քաղաքն սուրբ։ Նորակերտ սիովն, կամ վերնատուն. (Շ. տաղ.։ Անան. եկեղ։)
ՊԱՏՇԳԱՄ կամ ՊԱՏՇԿԱՄ ՊԱՏՇԳԱՄԲ կամ ՊԱՏՇԿԱՄԲ. ἑξέδρα cella porticibus addita, laterale cubiculum παραστάς vestibulum, porticus προπύλαιον area ante domum. (գրի եւ ՊԱՇՏԳԱՄ) նստարան կամ սենեակ ի վերնակողմն սրահից. վերնայարկ. վերնատուն. եւ Մասն նորին իբրեւ ի դդուրս կարկառեալ.
Ներքնատունս, եւ վերնատունս, կրկնայարկս, եւ երեքայարկս. (Աթան. ՟Ը։)
Որպէս հողմ սաստիկ ի վերուստ հոլաթեւեալ ի վերնատունն կայր սրբոցն։ Եկն ի բարձանց իշխանութեամբ ապենիազն՝ հոլաթեւեալ աղաւնակերպ ի ձայն հնչման. (Տաղ.։)
Ի վերնատունն հնչեալ հողմաձայն հնչմամբ. (Շար.։)
Ներքնատունս, եւ միջնատունս, եւ վերնատունս գործեսցես ի նմա. (Ծն. ՟Զ. 16։)
Գովեալ գնդին պետրոսեան րամին այսօր (ի վերնատուն) զգեցոյց հոգին՝ թագ արքայական լուսատեսիլ փայլմամբ. (Տաղ.։)
ὐπερῶον, -ῶα superior pars domus, coenaculum. Վերին մասն յարկաց տան. վերին յարկ. երկրորդ դստիկոն. վերնատուն. վերնաձեղուն. եւ վերին կամարք երկնից. վերի խաթ, երդիք, ծածք.
Ի վերնայարկն սրահէ խորհրդակատարն վայրէ (որ է վերնատուն սիովնի)։ Ի վերնայարկս սրահն հոգեկիր։ Ընդ վերնայարկ անձեռագործ երկնից կամարաւ. (Նար. ՟Հ՟Ե. Նար. գանձ եկեղ. եւ Նար. խչ.։)
Ակումբ առեալ ակն ունէին հօրն աւետեաց՝ համագումար ի վերնատունն յերեք ժամուն. (Տաղ.։)
Ներքնատունս եւ միջատունս եւ վերնատունս գործեցես ի նմա. (Ծն. ՟Ղ. 16։)
Ծրագրէ ներքնատունս եւ վերնատունս, կրկնայարկս եւ երեքայարկս. (Աթ. ՟Ը։)
Թէ լինի ներքնատուն այլում, եւ վատուժ է վերնատունն, յիշեցուցանէ ներքնատանն բնակօղն՝ այնմ որ է ի վերնատանն, թէ ամրացո՛ զտունս. (Մխ. դտ.։)
Զպատկերս եւ զբագինս եւ զտաճարս եւ զվերնատունս սոցունց իւրաքանչիւրոց սարաւանդեցին. (Պղատ. օրին. ՟Ե։)
Վերնատունկ իմն է առաքինութիւն, եւ ի գերակայսն հայի. (Նիւս. երգ.։)
Մտեր առ աշակերտսն դրօքն փակելովք ի սուրբ վերնատունն, որով զնոսա զարմանագրեցեր փչմամբ հոգեւորականաւ. (Գանձ.։)
Առաքեալքն ի վերնատունն գային, եւ կծանէին զհացն։ Ժողովէին ի ժամու՝ յորում կիծ տէր մեր զմարմին իւր ի վերնատան անդ. եւ իբրեւ ուտէին զմարմինն, եւ առնուին. (Եփր. ՟բ. թես.։ եւ Եփր. ՟ա. կոր.։)
Հ զննջեցեալսն որ յադամայ։ Համահաւաքեալ գունդըք սրբոցն ի վերնատունն խորհրդոյ. (Շար.։)
Տեղի վերին ձեղուան. վերնատուն. վերնայարկ.
Ի վերնատունն խորհրդոյ շուրջ զսեղանովն բազմեցոյց զնախածանուցեալսն իւր. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Ի վերնատունն խորհրդոյ շուրջ զսեղանովն բազմեցոյց զնախածանուցեալս իւր. (Յհ. իմ. եկեղ.։)
Ճարտարապետն աշխարհաց տաճարացուսցէ զհոգի իմ հրաշալի հողմոյն՝ որ ելից զվերնատունն. (Մխ. այրիվ.։)
Ի սուրբ վերնատունն հրազինեցան, եւ առին շնորհս սրբութեան ի ներգործութենէ մահուչափ ախտից. (Մխ. ապար.։)
Շինեցիր քեզ տուն պատշաճօղ, վերնատուն հովանոց, յօրինեալ պատուհանիւք, տախտակամայրս ի մայրից, ծեփեալ նօթիւ. (Երեմ. ՟Ի՟Բ. 14։)
Առաքեալքն ի վերնատունն գային, եւ կծանէին զհացն։ Ժողովէին ի ժամու՝ յորում կիծ տէր մեր զմարմին իւր ի վերնատան անդ. եւ իբրեւ ուտէին զմարմինն, եւ առնուին. (Եփր. ՟բ. թես.։ եւ Եփր. ՟ա. կոր.։)
Մտանէր որպէս ի վերնատունն դրամբք անբացիւք. (Կիր. պտմ.։)
Իսկ ի մեզ ներքնատուն՝ թափանն. միջնատուն քաղիրդն թեթեւ քան զնա. վերնատուն առ ստամոքօքն. եւ դուռն ի կողմանէ զաղբոցսն զոր ունի բնութիւնս. (Վրդն. ծն.։)
Ի վերնատունն հնչեալ հողմաձայն հնչմամբ։ Ի հնչել հարաւային հողմոյն։ Մինչեւ հնչեալ հողմոյ ուժգին։ Սառնամանիք ցրտոյ հնչեն յոյժ խստական. (Շար.։ Իգն.։ եւ Նար. երգ.։ Յիսուս որդի.։ Երզն. ոտ. երկն.։)
Անպարագրելի բանն հօր բազմի ի մսուր անբանից։ Որ բազմեալ հանգչի ի հրեղէն աթոռ։ Որոյ աթոռ քերոբէ, ի վերնատունն բազմեցար. (Շար.։)
Առաքեալքն ի վերնատունն գային, եւ կծանէին զհացն։ Ժողովէին ի ժամու՝ յորում կիծ տէր մեր զմարմին իւր ի վերնատան անդ. եւ իբրեւ ուտէին զմարմինն, եւ առնուին. (Եփր. ՟բ. թես.։ եւ Եփր. ՟ա. կոր.։)
Առաքեալքն ի վերնատունն գային, եւ կծանէին զհացն։ Ժողովէին ի ժամու՝ յորում կիծ տէր մեր զմարմին իւր ի վերնատան անդ. եւ իբրեւ ուտէին զմարմինն, եւ առնուին. (Եփր. ՟բ. թես.։ եւ Եփր. ՟ա. կոր.։)
Թէ վատուժ է վերնատունն, յիշեցուցանէ՝ թէ ամրացո՛ զտունս. ապա թէ ներքնատունն լինի վատուժ, եւ այլն. (Մխ. դտ.։)
Վերնատունկ իմն է առաքինութիւն, եւ ի գերակայսն հայի. (Նիւս. երգ.) իմա՛ ըստ յն. ի գեր ի վերոյսն։
Բառ յն. սդէ՛ղօս, սդէ՛ղի. στέγος, στέγη tectum Յարկ. տան ծածքը, եւ խաթը. որպէս եւ դռի՛սդէղօն. τρίστεγον Եռայարկ. Երրորդ յարկ. վերնատուն. վերնայարկ. որ եւ ὐπερῷον վերի խաթ.
Ապարանս թեւաւորս զվերնատունսն կոչէ։
Ճարտարապետի եղէգն առեալ՝ չափ դնէ, եւ ծրագրէ այնու ներքնատունս եւ վերնատունս. (Աթ. ՟Ը։)
Վերնատուն հովանոց. (Երեմ. ՟Ի՟Բ. 24։)
ՊԱՏՇԳԱՄ կամ ՊԱՏՇԿԱՄ ՊԱՏՇԳԱՄԲ կամ ՊԱՏՇԿԱՄԲ. ἑξέδρα cella porticibus addita, laterale cubiculum παραστάς vestibulum, porticus προπύλαιον area ante domum. (գրի եւ ՊԱՇՏԳԱՄ) նստարան կամ սենեակ ի վերնակողմն սրահից. վերնայարկ. վերնատուն. եւ Մասն նորին իբրեւ ի դդուրս կարկառեալ.
Ի վերնատուն մի ժողովեալ էին. եւ էր բարձրութիւն նորա կարի մեծ յոյժ՝ իբրեւ ձեռամբ ի վերայ քարաձիգք մի. (նոր ձ. բարձր իբրեւ քարընկէց) (Ոսկիփոր.։)
ա՛յլ ձ. յամարայնոյ ի վերնատանն. որպէս եւ յն. ի վերնատունն ամառնային։ θερινός. aestivus. եազլըգ քէօշքիւ.
Աչացն բացարձակ եւ տարա՛ծ են ներգործութիւնք։ Անզգամացն զգայութիւնքն առանց պահպանութեան բարձեալ թողեալ է եւ բացարձակ ընդվայր։ Մինչեւ ցձեղուն՝ վերնատուն բացարձակ թողեալ. (Փիլ.։)
Որ այսօր ի բեթղահէմ եկաւորեաց։ Ի զարդարեալ վերնատունն եկաւորի ... աշակերտօքն։ Եկաւորեալ լինէր ... ի լեառն ձիթենեաց. (Զքր. կթ.։)
Որ այսօր ի բեթղահէմ եկաւորեաց։ Ի զարդարեալ վերնատունն եկաւորի ... աշակերտօքն։ Եկաւորեալ լինէր ... ի լեառն ձիթենեաց. (Զքր. կթ.։)
Ի սուրբ վերնատունն հրազինեցան, եւ առին շնորհս սրբութեան ի ներգործութենէ մահուչափ ախտից. (Մխ. ապար.։)
Voir tout