cf. Նախահայր.
Նախահայրն ադամ. հին նահապետ. եւ Առաջինն յիմիք կարգի. հեղինակ. գտակ. սկզբնապատճառ, նախաշաւիղ. նախկին օրինակ.
Պատուիրանի սկզբնահօրն դաւանութեան։ Իսկ զբնահայրն սկսեալ մինչեւ ի սպառումն ծննդոց նորա։ Շիրմի սկզբնահօրն պաշտպան. (Նար. ՟Ժ՟Ա. ՟Ղ. ՟Ղ՟Գ։)
Երրորդ գարուննոյ սկզբնահայրն որպէս ադամ։ Զսկզբնահայրն ապաշխարութեանց զենովք վերածեաց յերկինս։ Սկզբնահայրն հաւատաց (աբրահամ)։ Փոխանակ նոյի երկրորդ սկզբնահայր կոչեցաւ քրիստոս նորոյ ծննդեան եկեղեցւոյ. (Տօնակ.։ Նար. հբ։ Շ. բարձր.։)
Սկզբնահայր եւ նախաշաւիղ սիրոյն ընթացից (աստուած)։ Սկզբնահայրդ խոստովանութեան անյայտ ծածկութից՝ որդի աստուծոյ կենդանւոյ։ Սկզբնահայրն չարեաց սատանայ. (Նար. ՟Կ՟Է. ՟Լ՟Ա. ՟Հ՟Ա։)
Դեւք՝ սկզբնահարք եղեն մեղաց, գտիչք չարեաց. (Խոսր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | սկզբնահայր | սկզբնահարք |
| accusatif | սկզբնահայր | սկզբնահարս |
| génitif | սկզբնահաւր | սկզբնահարց |
| locatif | սկզբնահաւր | սկզբնահարս |
| datif | սկզբնահաւր | սկզբնահարց |
| ablatif | սկզբնահաւրէ | սկզբնահարց |
| instrumental | սկզբնահարբ | սկզբնահարբք |