Պատշիր

s.

դաշն. ուխտ. (որպէս եւ պ. բատաղ ՝ է փոխարէն, եւ թ. պատաղ, դաշն)։

Զգործդ զայդ (կաթուղիկոսութեան) քեզ եւ քում ազգի եւ որում դու կամիս պատըշրաւ տամ մինչեւ յաւիտեանս. (Փարպ.։)