adj.

ՊԱՍՏԱՌԱԼԻ ՊԱՍՏԱՌԱԼԻՐ. Պաստառօք լցեալ. ունօղ օթոցս կամ սփռոցս պէսպէս.

Անկողինք մեծատանց՝ գահոյք երիզապատք պաստառալիք. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Փոխանակ պաստառալիր կակուղ անկողնոցն. (Գէ. ես.։)

Իսկ (Առակ. ՟Է. 16.)

Երիզապատ պնդեցի զգահոյս իմ պաստառալիր եգիպտացւովք զարդարեցի. յն. ἁμφίταπος tapes utrimque viles. օթոց կամ գորգ յերկուց կողմանց գեղեցիկ կամ թաւամազ գործեալ։