s.

colleague, coadjutor;
fellow-servant, help-mate.

adj.

συλλειτουργός, -γῶν comminister, socius in ministerio, coadjutor. Կցորդ կամ ընկեր ի պաշտաման.

Պաշտօնակիցս նոցա կատարեալ զմերս քահանայապետութիւն. (Դիոն. երկն.։)

Տեառն եւ սիրելի եղբօր եւ պաշտօնակցի մերոյ Յովհաննու՝ Կիւրղոս, ի Տէր խնդալ. (Պրպմ.։)

Լինել (հրեշտակաց) պաշտօնակից մեզ. եւ փառաբանակից քում բարերարութեանդ. (Պտրգ.։)

Դասքն հրեշտակաց՝ իբրեւ պաշտօնակցաց՝ նոցա սպասէին. (Թէոփիլ. ՟խ. մկ.։)

Ուստի եւ սովաւ (Պետրոսիւ) ըստ սմին եւ ի նոյն մարտակցութիւն պաշտօնակցաց սորին՝ նոյն երանութիւն աւետագրեցաւ. (Նար. առաք.։)

Պաշտօնակից եղբարց, եւ նախաթոռ պատրիարգաց. (Գր. տղ. թղթ.։)