hy    |   fr

Ուրացումն, ման

s.

denial, negation, disavowal;
abjuration, apostasy;
— անձին, self-denial, abnegation.

cf. ՈՒՐԱՑՈՒԹԻՒՆ.

Պա՛րտ է թաքչել քան տալ զանձն ի վիշտս ուրացման. (Բրսղ. մրկ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ուրացումն ուրացմունք
accusatif ուրացումն ուրացմունս
génitif ուրացման ուրացմանց
locatif ուրացման ուրացմունս
datif ուրացման ուրացմանց
ablatif ուրացմանէ ուրացմանց
instrumental ուրացմամբ ուրացմամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Քուրացումն, ման

Voir tout