hy    |   fr

Շուտափութութիւն, ութեան

s.

cf. Շութափութիւն.

cf. ՇՈՒԹԱՓՈՒԹԻՒՆ.

Շուտափութութիւնն առ ամենայն իրս զղջումն ունի առ մարդիկ. (Լմբ. առակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif շուտափութութիւն շուտափութութիւնք
accusatif շուտափութութիւն շուտափութութիւնս
génitif շուտափութութեան շուտափութութեանց
locatif շուտափութութեան շուտափութութիւնս
datif շուտափութութեան շուտափութութեանց
ablatif շուտափութութենէ շուտափութութեանց
instrumental շուտափութութեամբ շուտափութութեամբք