trepan, wimble, augur, piercer.
tarière, foret.
cf. Շաղափ.
Voir tout
τέρετρον terebrum Երկաթի գործի հիւսանց ի փորել կամ ի հարթել զփայտ. կտրոց. քերիչ. ըստ այլոց՝ նաեւ Շաղափ. եւ Կռան. եբր. մաքպաթ.
Վա՛յ քեզ անձն իմ, զի անհատ եւ անվճար շաղափեցար պղծութեամբ աշխարհիս. (Մաշկ.։ Իսկ Դիոն. եկեղ. ՟Գ.)
cf. ՇԱՂԱՓ
Նոյն ընդ Գայլիկոն. հերիւն, կամ շաղափ. պուրղու, պիզ.
Շաղափով ծակել.
Սզոցիւք յօշատին, ընդ աչս շաղափնին. (Գանձ.։)
Զի եթէ շաղափն սաքափաթանաց, եւ թովչութիւնք ինչ ստաբանք՝ յորժամ թովիցին, կարեն անազդական առնել զմարմինս ի թուանաց չար գաղտնաց, որչափ եւս առաւել եւ այլն. (Ոսկ. ես. ուր Գէ. ես.) զվերջին հատուածն եւեթ ի մէջ բերէ, թողեալ զառաջին բանն մթին։
ՇԱՂԱՓ կամ ՇԱՂԱՊ. գործի երկաթի ոլորածոյ եւ սուր ծայրիւ ի ծակել զփայտ կամ զտախտակ. պուռղոս, մարտգապ.
Շաղափ պատրաստեալ։ Պատրաստեցին տանջանարանք, շաղապք երկայ. (նաձիգ. Գանձ.։ Տէր Իսրայէլ. ապր. ՟Ի՟Գ.։)
Շաղափիկ