hy    |   fr

Յղարկաւոր

cf. Յուղարկաւոր.

cf. ՅՈՒՂԱՐԿԱՒՈՐ.

Որոց առաջնորդ եղեւ, նոցին եւ բարւոք յղարկաւոր (ի մահուան). (Ճ. ՟Բ.։)

Հրճուին նահապետութիւնք հրեշտակաց՝ յղարկաւորք եղեալք առ ի ձէնջ համբարձեալ արքային. (Լմբ. համբ.։)

Ի հասանելն Յովնանու յաշխարհն իւր դարձուցանէր զյղարկաւորսն իւր. (Եփր. նինուէ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif յղարկաւոր յղարկաւորք
accusatif յղարկաւոր յղարկաւորս
génitif յղարկաւորի յղարկաւորաց
locatif յղարկաւորի յղարկաւորս
datif յղարկաւորի յղարկաւորաց
ablatif յղարկաւորէ յղարկաւորաց
instrumental յղարկաւորաւ յղարկաւորաւք