Յանգապարոյկ

cf. ՊԱՐՈՅԿԱՆՈՒՆ.

Ամենայն անուանք՝ որ ի վերջին հեգին ունին զէ՛ կամ զո՛վ, ամենեքին յանգապարոյկք ասին. ո՛րգոն, երակղէ՜ս, սադո՜վկ, սաբաւօ՜թ. (Երզն. քեր.։ Յակ. ղրիմ.։)