adj.

Որ ինչ անկ է յաղթողաց, եւ յաղթութեան. յաղթական. յաղթօղ.

Որոյ գտցի բան իմաստնագոյն, նմա տացէ զյաղթողական պարգեւն. յն. տացի յաղթութիւնն, կամ իրն յաղթութեան. (՟Ա. Եզր. ՟Գ. 9։)

Զյաղթողականն ընկալեալ զպսակ։ Բա՛րձր արարէք յաղթողական ձայնիւ զբնակեալն ի մէջ սրբոցն. (Շար.։)

Յաղթողական վերամբարձութեամբ՝ դրօշիւք հռչակեալք։ Աստուածային հրամանք յաղթողականք. (Նար. ՟Լ՟Է. ՟Ծ՟Ա։)