cf. Յախուռն.
ՅԱՀՌՆԱԲԱՐ ՅԱՀՈՒՐ. Այսինքն Յախռնաբար. յախո՛ւռն. յախուր. յանդգնաբար. անահ. անվեհեր. եւ Անխորհրդաբար.
Առ ոչինչ համարեալ զյահռնաբար գործսն՝ զոր գործեաց, փութացաւ ետ ողջոյն արքայի. (Արծր. ՟Ա. 7։)
Յանդուգն եւ յահուր ձգտի առ խորհ. (Լմբ. սղ.։)
Սէր ոչ յանդգնի յահուր ի վնաս եւ ի կորուստ այլոց. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
ՅԱՀՈՒՐ. ա. cf. ՅԱԽՈՒՌՆ. եւ ՅԱԽՈՐՏ. προπετής praeceps, temerarius γενναδός generosus.
Բնութեամբ յանդուգն եւ յահուր։ Եղիցի յանդուգն եւ յահուր։ Յանդգնութենէն եւ յահուրն լինելոյն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 197։ Ածաբ. աղք.։ Նիւս. կուս.։)
Անօրէնն եւ յահուրն եւ ապստամբեալն յօրինացն Աստուծոյ. (Համամ առակ.։)
Առ բարկութիւնն յահուրք. (Մեկն. ղեւտ.։)
Յահուր եւ անպատկառ բարբառովքն։ Յանդուգն եւ յահուր բերանով։ Յահուր բարուք։ Խօսիւք յահուր։ Մի՛ յահուր, մի՛ զրկօղ, մի՛ յանդուգն։ Յահուր շարժմամբ վնասիցէ. (Շ. թղթ.։ եւ ՟Գ. Յհ. ՟Ե։ Մաշկ.։ Կանոն.։ Մխ. դտ.։)