Մեկնագոյն

adv.

cf. Մեկին.

adv.

ἀπλῶς . Պարզագոյնս. պարզապէս. յայտնապէս.

Մեկնագոյնս իմն ճառէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 11։)