hy    |   fr

Մաքրիչ

adj.

purificatory;
cf. Ածելի;
— սկւոյ, altar napkin.

adj.

Որ մաքրէ. մաքրօղ. մաքրողական.

Մաքրիչք եւ կիզիչք դեղք յիսուսի են՝ զրկմունք ընչից, եւ այլն. (Վրք. հց. ՟Բ։)

s.

ՄԱՔՐԻՉ. գ. Ածելի.

Սրբեաց մինչեւ ի վայր որպէս մաքրչով. (Ոսկիփոր.։)