cf. ՄԱՐՄՆԱՒՈՐՈՒԹԻՒՆ.
Առիթ մարդկութեան՝ բանի անեղին, գործի մարմնութեան՝ վեհին բնութեան. (Նար. կուս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | մարմնութիւն | մարմնութիւնք |
| accusatif | մարմնութիւն | մարմնութիւնս |
| génitif | մարմնութեան | մարմնութեանց |
| locatif | մարմնութեան | մարմնութիւնս |
| datif | մարմնութեան | մարմնութեանց |
| ablatif | մարմնութենէ | մարմնութեանց |
| instrumental | մարմնութեամբ | մարմնութեամբք |