phlegm, slime, snot, pituite, mucus.
φλέγμα, pituita. Մին ի ներքին հիւթոց մարմնոյ կենդանեաց՝ իբրեւ ահաս արիւն, (լծ. թ. մալէզ.) որոյ յաւելուածն է պլղամ եւ խուխ. պելղամ, քիւշ.
Մաղձք, եւ մաղասք։ Մաղաս թթուագոյն եւ աղտաղտին՝ աղբիւն ամենայն հիւանդութեանց է. (Պղատ. տիմ.։)
Ի չորից հիւթոց, յարիւնէ, ի մաղասոյ, ի խարտեաշ մարձոյ, եւ ի սեւոյ։ Նմանեցուցանեն երկրի զսեաւն մաղձ, եւ ջրոյ զմաղաս, օդոյ զարիւնն, եւ հրոյ զխարտեաշն մաղձ. (Նիւս. բն.։)
Որ թափիցէ զմաղձն եւ զմաղասն դառնութեան, եւ թեթեւացուցեալ զինքն յախտիցն՝ առողջութեամբ լինի. (Ագաթ.։)
Զստէպ յօրանջելն եւ ձգտելն՝ հմուտ բժիշկք ի մթերելոյ մաղասոց ասեն ... ի մաղասէ. (Եզնիկ.։)
Սրբագեղ առնուլ, բուժել ի բազում մաղասոյն. (Վրք. հց. ձ։)
Մաղասքն կծուագոյն՝ զընդդիմակսն առնլով (զանոյշ դեղս՝) այնպէս վայրագիլ ստիպէ. (Խոսր.։ Իսկ Ոսկ. մ. ՟Ա. 20.)
Իբրեւ զյստակ բբօք անկեալ չար մաղաս՝ ընչիցն ցանկութիւն թանձրացոյց զկամսն իբրեւ զամպ. իմա՛ հիւթ՝ ընդհանրապէս։ յն. χυμός . լտ. humor.