adj.

epileptic;
lunatic.

adj.

Յառաւելութենէ մաղասոյն կաթելոյ փրփրեալ իբրեւ կատաղի. կաթեցուցիչ զլորձունս մոլեգնութեան. ջերմութեամբ արեան երեւեալ իբր այսահար, եւ գիսախռիկ, կամ ճիւաղ.

Այր ոմն ցնորեալ ի խելաց՝ մաղասկաթ գոլով. (Ասող. ՟Գ. 28։)

Իբրեւ տղայ սուր կրելով՝ առնուն զայն (ի նմանէ), եւ կամ ի մաղասկաթէ, եւ կամ ի սպանողէ. (Վրդն. ծն.։)

Մի՛ կայք բացագլուխ ըստ լատինացւոց իշխանացն եւ թագաւորացն, զոր հայք մաղասկաթացն ասեն ձեւ. (Լմբ. առ լեւոն.։)

Գաղտ մաղասկաթ. (Ոսկիփոր.։)