cf. Ճեպեցուցանեմ.
ՃԵՊԵՄ ἁναγκάζω cogo κατεπείγω compello ἑπισπεύδω accelero ἑποξύνω exacuo եւ այլն. որ եւ ՃԵՊԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. Փութացուցանել. ստիպել. տագնապել. հարկեցուցանել. ի նեղ արկանել. արտորցընել, ճորովցընել.
Եթէ արծաթ փոխ տայցես եղբօր քում, մի՛ ճեպեսցես զնա։ Ճեպէր զզօրսն ի ձայն փողոյ։ Ստիպէր ճեպել (զընթացս) ի ճանապարհ։ Ճեպեաց զաշակերտսն մտանել ի նա։ Համբաւք եւ տագնապք ճեպեսցեն զնա յարեւելից։ Երկունք ճեպեցին զնա.եւ այլն։
Ի հրամանէ թագաւորին ճեպեսցեն զնոսա շինել զեկեղեցիս. (Եւս. պտմ. ՟Ը. 17։)
Ճեպեալ զինքն՝ փութապէս մկրտի. (Ճ. ՟Բ.։)
Ճեպեցին զանձինս առ հաւատս. (Նանայ.։)
Առաքինաբար առ հաւատսն յորդորեալք ճեպեցէ՛ք զանձինս. (Լծ. ածաբ.։)
Երկունք փրկութեան աշխարհին ճեպէին (զհայս). (Շար.։)
Որպէս երբեմն զխաչօղսն ճեպէր ի տէրունական մահն. (Խոր. հռիփս.։)
ՃԵՊԵՄ, եցի. չ. եւ ՃԵՊԻՄ, եցայ. ձ. σπουδάζω, σπεύδω, διωκέομαι studeo, operam do, festino, sector ἑπείγομαι propero, maturo. Փութալ. աճապարել. վաղվաղել. ստիպիլ. եարգել. ընթանալ, կանխել. դիմել. բերիլ. բերիլ. հոգալ. գուն գործել. արտորալ, վառուիլ, վազել.
Ճեպեալ էք յիւրաքանչիւր տուն իւր. (Անգ. ՟Ա. 9։)
Ճութացեալ ճեպեցին մեղաւորք ի սիոն. (Մծբ. ՟Ժ՟Դ։)
Յերկիրն աւետեաց ճեպեսցուք։ Ճեպէին յերուսաղէմ։ Ճեպէին յափշտակել զնա. (Սարգ.։ Ոսկ. յհ.։)
Փութամ ճեպիմ միշտ զձեզ յորդորել. (՟Բ. Պետ. ՟Ա. 15։)
Ճեպելն քան զփոյթն առաւել է։ Ճեպել է ամենայն պնդութեամբ զհետ ընթանալ. (Սարգ. անդ։)
Եւ ինքն մահուամբ ճեպի զհետ ամենայն երկրածնաց. (Լաստ. ՟Զ։)
Մի՛ հեղգայք առ շնորհն, այլ ճեպեցարո՛ւք։ Ի գործ ճեպի։ Ճեպին ազգք ամենայն առ ի հաւատսն։ Յայլ իմն ճեպի բանս. (Ածաբ. մկրտ.։ Առ որս. ՟Ժ՟Բ։ Նանայ.։)
Առ սողոմոն յաղագս իմաստութեանն փառացն (կամ վարկի) ճեպեցաւ. (Նիւս. երգ.։)