Ճգնիլն. մրցումն յագոնի. եւ այլն.
Որ նստին ի գլուխս ասպարիզին ի վերայ ճգնման, եթէ յառաջագոյն քան զճգնմունսն զպսակն պատրաստիցէ. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։ եւ Կանոն.։)
Վաստակելով ճգմամբ ի մարմնի. (Գանձ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճգումն | ճգմունք |
| accusatif | ճգումն | ճգմունս |
| génitif | ճգման | ճգմանց |
| locatif | ճգման | ճգմունս |
| datif | ճգման | ճգմանց |
| ablatif | ճգմանէ | ճգմանց |
| instrumental | ճգմամբ | ճգմամբք |