adj.

Բարեբարոյ որպէս զհայր իւր. եւ Որ ինչ անկ է հայրական բարոյից.

Օգնականութեամբ հօրաբարոյին գըտայ որդւոյ շաբիթայ. (Խոր. ՟Գ. 60։)

Հօրաբարոյ բարերարութեամբքն լիցին արժանի ճշմարիտ որդւոյն աստուծոյ եղբարք անուանիլ. (Ագաթ.։)