Հրաշագործութիւն, ութեան

s.

θαυματουργία miraculorum patratio, miraculum. Հրաշագործելն, իլն. եւ գործք հրաշալիք. սքանչելիք.

Ոչ եթէ անշունչ փայտին զայնոսիկ համարիցիմք առնել զհրաշագործութիւն. (Յհ. իմ. պաւլ.։)

Որ աստուածութեանն է նշանակ եւ հրաշագործութեանն. (Կիւրղ. ղկ.։)

Ժողովք հրէից եւ հեթանոսաց տրտմեցան ընդ հրաշագործութիւնն՝ որ եղեւ. (ՃՃ.։)

Առ ամենայն հրաշագործութիւն։ Զարմանալեօք հրաշագործութեամբ. (Նար.։)

Յորդառատ հրաշագործութեամբ։ Յիշատակէ զանդ լինել հրաշագործութիւնսն. (Շ. բարձր.։)

Անթիւ հրաշագործութիւնս արարին. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)

Կամ որպէս Հրաշակերտութիւն. հրաշալի շինուածք.

Զծայր քաղաքին, եւ որ ի նմա հրաշագործութիւնք. (Խոր. ՟Ա. 15։)