cf. Հնգեքին.
ՀՆԳԵՔԵԱՆ ՀՆԳԵՔԻՆ. գրի եւ ՀԻՆԳԵՔԵԱՆ, ՀԻՆԳԵՔԻՆ. Հինգքն՝ ամենեքին միանգամայն. եւ նախասացեալ հինգ անձինքն. հինկն ալ .... յն. լտ. պարզապէս հինգ ասի.
Հնգեքին արքն։ Հնգեքին թագաւորք. զհնգեսին թագաւորսն։ Եկին առ նա հնգեքեան. եւ այլն։
Նոքա հնգեքինն իբրեւ ընդ մի բերան ասացին. (Ճ. ՟Ա.։)