Հիւպերէտ, ի

ՀԻՒՊԵՐԷՏ. (գրի եւ ՀԻՊԵՐԷՏ, ՀԵՊԵՐԷՏ, ՀՒՊԵՐԷՏ) գ. Բառ յն. իբէրէ՛դիս. ὐπερέτης minister. այսինքն Պաշտօնեայ. փոքրաւոր.

Ի ծերունւոյ քահանայէն դանիէլէ, որ աշակերտ էր սրբոյն գրիգորի, եւ հիւպերէտ. (Խոր. ՟Գ. 14։)

Հիւպերէտ անօթոյն ընտրութեան Ղուկաս. (Նանայ.։)