hellenic, grecian, greek.
ἐλλενικός graecanicus եւ gentilis. Յունական. եւ Հեթանոսական. արտաքին.
Հելլենական իմաստութիւն, դպրութիւն, հանճար, լեզու, կրօնք. (ՃՃ.։ Կորիւն.։ Մագ. ՟Է։ Շ։ բարձր։ Ճ. ՟Ա.։)
Իսկ (Խոր. ՟Բ. 12.)
Համբաւն հիացուցանէր զհելլենականն. իմա՛ զաշխարհ կամ զազգ։