firm, solid, immutable;
— բան, affirmative.
Հաստատուն. հաստատ, կամ հաստատողական. որպէս συστατικός constituendi et compingendi vim habens.
Զմահն իւրեանց եդին կնիք հաստատական հաւատարիմ. (Ագաթ.։)
Գրեցից նոցա վճիռ ինչ հաստատական. (Մագ. ՟Ծ՟Գ։)
Մնալով հաստատական. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Պետրոս դու վէմ ես պատուական՝ եկեղեցւոյ հաստատական. (Գանձ.։)
Կամ Հաստատիչ. կացուցիչ.
Երդմնականն, որ է հաստատական երդմնողի. (Երզն. քեր.։)
Բնական եւ էական՝ հաստատական եւ յատկական տարբերութիւն. (Դամասկ.։)