Other definitions containing this entry
Արանց եւ կանանց, եւ ամենայն չափու հասակի. մինչեւ նոցունց իսկ անարգել աղջկանց. (Կիւրղ. թղթ. առ կոստանդ.։)
Եկիր ի Յորդանան կատարելահասակ ադամական մարմնովդ. (Ճշ.։)
Զզարգալին եւ զերիտասարդականն հասակ (հրեշտակաց՝ իմա՛) զմեղս աճողականին կենդանական զօրութիւնն։ Իսկ զգօտիսն՝ զաճողականացն նոցա զօրութեանց պահպանութիւնն։ Հուր՝ զանխլաբար աճողական իւր՝ առ ընդունօղսն նիւթսն յայտնելով զիւր մեծութիւնն. (Դիոն. երկն. ՟Ժ՟Ե։ յորմէ եւ Շ. հրեշտ.։)
Ի հասակ աճման ամբառնալ. (Նար.։)
μηναῖος menstruus, unius mensis Ունօղ զաւուրս միոյ ամսոյ. երեսնօրեայ՝ ըստ հասակի. մեկ ամսըւան, ամսըւան մը. պիր այլըգ. մահի.
Հանդիպել մատաղագունի եւ անթարշամ ի մեղաց եղելոյ հասակին. (Յհ. իմ. ատ.։)
Առոգանձն, եւ գեղեցիկ հասակաւ. (Յհ. կթ.։)
Զոր օրինակ աղբիւրն՝ որ ոռոգանէ զդրախտ, այսպէս եւ հոգին սուրբ ներգործէ իմանալի առոգմամբն ի զանազան հասակս մարդկան։ Զառոգումն ջուրցն ունելով։ Որպէս եւ մարմինս յառոգմանէ ջրրոյս. (Լմբ.։)
Ըստ հասակիդ քո արագատե՛ս ես. քանզի համբակ գոլով ամենայն մարդ՝ զայսպիսիս աղօտագոյն տեսանիցէ, եւ ծերացեալ իսկ՝ արագագոյն. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)
Ի զարգանալ արութեան հասակին ի հնգետասանին ամաց լրումն. (Շ. ընդհանր.։ Եւ զի՞նչ է արութիւնն այն՝ յոր ել ի տղայութենէն. Լմբ. սղ.։)
Ձին էր մեծ հասակաւ, եւ էր գունաւոր գնացօղ. (Բուզ. ՟Զ. 8։)
Նորաբոյս. դեռաբողբոջ. մանկահասակ. նոր բուսած, մատղաշ.
Բանջարքն ո՛չ դեռաբոյսք (ստեղծան), այլ՝ հասեալք. եւ ծառխն կատարեալք եւ պտղալիցք, եւ մարդն երեսնամեայ հասակաւ, թէպէտեւ միոյ աւուր կենդանի. (Շիր. զատիկ.։)
Ըստ հասակին անվայելուչն դրութեան. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Խ՟Թ։)
Որ ինչ անկ է երից հասակաց մանկութեան, երիտասարդութեան, եւ ծերութեան.
Ունօղ զերիս ժամանակս՝ հասակի, կամ եղանակաց տարւոյ, մանաւանդ քերթողական եւ երաժշտական ամանակի ըստ երկարութեան եւ սղութեան ձայնաւորաց.
Երեքամսեայ. երից ամսոց (հասակ կամ ժամանակ). իրեք ամսու, կամ իրեք ամսըւան.
Եռանդնոտ էին առ յոյսն աստուծոյ։ Եռանդնոտ է հասակ երիտասարդութեան ի բղջախոհութիւն. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. առակ.։)
Սկիզբն արար երեսնեմոյն կատարեալ հասակի եւ վարդապետութեան. (Սանահն.։)
ὐπερβαίνω, ἁναβαίνω , ὐπερβάλλω, διαφέρω transcendo, excedo, antecello Անցանել ըստ չափն եւ ըստ սահմանն իրիք կարգի. գերազանցել. յառաջել. առաւելուլ ի լաւն կամ ի վատթարն, ի հասակն, յուժի, եւ այլն. որ եւ ասի ԱՆՑԱՆԵԼ ԶԱՆՑԱՆԵԼ. վեր անցնիլ, առաջ անցնիլ.
Զանցեալ էին զհասակաւ վասն յերկար ծերութեանն։ Աբրահամ էր ծեր զանցեալ։ Ծերութիւն զանցեալ՝ քաջալաւութեան աճումն։ Սխալակելով, եւ զանցանելով զգինւով (այսինքն զգինըմպութեամբ) առանց հանճարոյ. (Փիլ.։)
Զարգանայր իմաստութեամբ եւ հասակաւ. (Ղկ. ՟Բ. 51։)
Ամենայն վատթար եւ չար աճէ եւ զարգանայ՝ ո՛չ ի յաճումն, այլ ի պակասութիւն։ Զարգացեալ՝ մեծ լինէր, մինչեւ եղեւ մեծ յոյժ։ Յառաջնմէ հասակէն զարգացեալ ի տեսական մասին իմաստասիրութեան. (Փիլ.։)
Մարթայի այր ասել եւ զընդմիջեալն հասակաւ. (Կիւրղ. ծն.։)
Ո՛չ զզօրւթին նորա ոգւոյն եւ զժրութիւն՝ ի ծերութեան հասակ խոնարհելով՝ ժամանակ աղօտացոյց. (Նիւս. կուս.։)
ԻՆՆԱՄԵԱՅ ԻՆՆԱՄԵԱՆ. ἑννεαέτης, ἑννεύρος, ἑννεάμυκλος novem annorum, novennis. Ինն ամաց՝ միջոցի կամ հասակի. ամաց ինունց. ինը տարու կամ տարւան.
ԻՆՆԱՄԵԱՅ ԻՆՆԱՄԵԱՆ. ἑννεαέτης, ἑννεύρος, ἑννεάμυκλος novem annorum, novennis. Ինն ամաց՝ միջոցի կամ հասակի. ամաց ինունց. ինը տարու կամ տարւան.
Գովելի հասակն, որ իննթզեան բարձրութեամբ՝ ինն դասուց վերնոցն ցանկալի եղեւ. (Երզն. լս.։)
Լուսինն ի հինգետասան աւուրն լուծանի. եւ մեք յայն հասակն թուլանամք մեղօք. այս հինգետասան սաղմոս ի պնդութիւն լուծական հասակին եղիցի. (Տօնակ.։)
Խառնուածք բնութեանն փոփոխին ըստ հասակին աւ ըստ ժամանակին։ Ոչ զնոյն ունիմք անձն, այլ ըստ խառնուածին։ Բնութեամբ առողճք եւ հիւանդոտք, են ի խառնուածէն. (Նիւս. բն.։)
Յաճման հասակին ախտ չարութեաննգործոց ցանկութեամբն հանդերձ երեւի խլրտալով ի մարմինն. (Երզն. մտթ.։)
Ես պոռնկութեան սիրելի եմ, ես զնորա դարմանս եւ զխտղտմունս առ նորահասակսն յանձն առեալ հաւատացեալ եմ. (Աթ. անտ.)
Յաղագս ծերագոյն հասակին. (Երզն. մտթ.։)
Ժամանակակից ծննդեամբ. հասակակից.
Կացոյց ի տեղի նորա զփառնաւազ սպարապետն իւր՝ կաթնակեր եւ համահասակ. (Պտմ. վր.։)
τέλειος perfectus. որ եւ ԿԱՏԱՐՈՒՆ. Լրացեալ եւ անթերի յիւրում կարգի. ծայրագոյն կատարելութեամբ. հասեալ ի չափ լաւութեան կամ հասակի.
Խարտեաշ, եւ կարմրայտ։ Բարձրահասակ եւ կարմրայտ. (Եւս. քր. ՟Ա։ Խոր. ՟Ա. 25։)
Յորժամ տեսանէ կատարեալն հասակաւ եւ ուժով զմանուկ տհաս իւր ախոյեան գնացեալ, ասէ. վա՛չ քեզ՝ վա՛չ զիմ կռուակիցս։ Կռուակից յարեաւ անմարմինն մարմնաւորացս. (Լմբ. սղ.։)
Միաչափք հասակաւ, համամեայք. (Մեկն. ղեւտ.։)
Համբերեա՛ մինեւ յաւուրս կատարեալ հասակի քո. (Ոսկիփոր.։)
Ունօղ զչափ հասակի հայկայ. հսկայաձեւ. վիթխարի.
cf. ՀԱՍԱԿԱՒՈՐ.
Ոչ թողլով զաւակ հասակեայ՝ պատշաճ այնմ. (Խոր. ՟Գ. 16։)
σταχυοφόρος, -ουσα spicifer, -ra. Որ բերէ հասկ (իրօք կամ նմանութեամբ). cf. ՀԱՍԱԿԱԲԵՐ.
cf. ՀԱՍԱԿՈՂ։
Զհսկայազուն հասակ (տրդատայ). (Թղթ. դաշ.։)
Ի մատաղ հասակի մօրն չէ՛ ժամանակ արգանդին մանկաբեր լինել. (Կանոն.։)
Որ է տիպ մանկան. մանկահասակ. ծաղկահասակ. մատաղ.
Որ է չափ հասակի մարդոյ. ըստ չափոյ մարդոյ. գրկաչափ կամ գիրկ.
Մեծաշուք գնդիդ ձերոյ։ Էր եւ անձամբ վայելուչ՝ մեծաշուք եւ բարձրահասակ։ Արքայք մեծաշուքք։ Մեծաշուք եղեւ ի մտանել անդր իւրում. (Եղիշ. ՟Ը։ Արծր. ՟Ե. 12։ Վրդն. պտմ.։ Եփր. թագ.։)
Համահասակ. հասակակից.
Զմիահասակ աղջկունսն եւ զայլ կանայսն ուսուցանէր. (Հ=Յ. յունիս. ՟Ժ՟Զ.։)
Հասակ երիտասարդութեան միջամուխ է եւ ի բարւոյ եւ ի չարի գիտութիւն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ի՟Գ։)
Յանգումն է աճման (ամն հասակի ՟Ի՟Ա)։ Յանկումն տուընջեան, եւ գիշերոյ սկիզբն. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. լին.։)
Նորագիւտ եւ դեռահասակ ժամանակն ստիպէր առնել այնպէս։ Զստեղծեալ առ ի քէն նորագիւտ բանս եւ իրս. (Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. երեւ.։)
Ըստ յն. ոճոյ՝ իբր Դեռահասակ, մանկագոյն. եւ Նորատունկ ի հաւատս.
Որոշական է, որ եւ պատուհասական, որպէս եւ դաւիթ որոշէ պատուհասիւ զչարսն. (Ոսկիփոր.։)
ՈՒԹՕՐԵԱՅ կամ ՈՒԹՕՐԷՔ. ὁκτώ ἠμερῶν octo dierum եւ ὅγδοον, -οα octavum, -a. Ունօղ զութ աւուրս հասակի, կամ զմիջոց ութ աւուրց. եղեալն ի մէջ կամ զկնի աւուրց ութից. եւ Միջոց ութ աւուրց. եւ Օր ութերորդ. ութ օրուան.
cf. չափահասակ։
Յովսէփ ի պակշոտիլ տիկնոջ իւրոյ ի վայելուչ գեղ հասակի նորա, ոչ կամեցաւ մեղանչել Աստուծոյ. (Մծբ. ՟Ժ՟Բ։)
Յառաջեն շնորքն Աստուծոյ խան զպատուհանս. որպէս եւ եգիպտոսի լիութիւն քան զպաատուհանս սովն (իմա՛ սովոյն, կամ սով պատուհասական) (Վրդն. ծն.։)
Կերակրիս իբրեւ զստնդիայ։ Էառ զստնդիայն ... ստնդիայն եցոյց մատամբն իւրով զհայր իւր։ Դեռ ստնդիայ է։ Ի ստնդիայ հասակի։ Ի ստնդիաց ժամանակին. (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։ Լմբ. վերափոխ.։ Բրսղ. մրկ.։ Վեցօր. ՟Ա։)
Արջք օրհասականք ընդ վախճանել շնչոցն հզօրագոյնք կռուին. (Եղիշ. ՟Ա։)
Հասակ վայելուչ. (Պիտ. եւ այլն։)
Ե՛րթ զբարւոք ճանապարհդ ընդ հասակակիցսդ քո եւ ընդ վրանակիցս. (Բրս. ՟խ. մկ.։)
Զտղայական եւ զմանկաւոր իմացուածսն։ Ի տղայական անգիտութեանն կալով։ Առակացն գիրք զտղայական հասակն նախակրթէ յառաքինութիւն։ Ի տղայական հասակէ կամ տիոցն։ Ի տիոց տղայականաց։ Տղայական տիօք. (Նախ. ժող.։ Արծր.։ ՃՃ.։ Յհ. կթ.։ Նար.։)
Զորդիս նորա առնէր պատրկունս՝ տղայականս. այսինքն տղայահասակս. (Կաղանկտ.։)
Օրինաւոր ամուսնութիւն, կամ չափ հասակի. կամ այր կնոջ։ Օրինաւոր երկրպագութիւն կամ սրբաբանութիւնք. (Ածազգ.։ Յճխ.։ Մխ. դտ.։ Փիլ.։ Պտրգ.։ Ճ. ՟Բ.։)
Ո՜րքան տմարդութիւն էր մանկան հասակի եւ ախտապաշար մտաց առ ի յաստուածային խորհրդոյս ձեռնարկել քննութիւն. (Լմբ. պտրգ.։)
ԱՂՋԿԱՄԱՐԴ կամ ԱՂՃԿԱՄԱՐԴ. Մանկամարդ. կին մանկահասակ կամ ծաղկահասակ. կէնճ գարը.
Երկիւղ Տեառն արմատանայ ի միտս քո այլատարազ հաւատով՝ որքան յառաջ էր ... Կոչէ այլատարազ պարգեւօք ի խրատս։ Են եւ այլատարազք հասակք կենդանեաց ի ծովու։ Զպարգեւս շնորհի այլատարազ լեզուախօսութեան։ Սկսան յայլատարազ խօսս զլեզուսն շարժել ... Այլատարազս խօսելով. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. սղ. եւ Լմբ. ստիպ.։)
Մնաց մայրն այրութեամբ ի մատաղ հասակի։ Ձմեռն այրութեան ի վերայ կայր. (Վրք. ոսկ.։)
Նշանակէ քարինք զտղայքն, որ անժամանակք էին (այս ինքն դեռահասակ). (Ոսկիփոր.։)
Մարմնով փոքրահասակ, եւ անժուժկալ լեզուաւ. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ե։) եւ (Կլիմաք.։)
Աստուած անեղ՝ անհասակայ (կամ անհասական). (Շ. այբուբ.։)
Մշտնջենաւորի եւ անհասական աստուածեղէնն ծննդեան Որդւոյ Աստուծոյ. (Աթ. ՟Ը։)
Տեսանել անհասական հրաշակերտս։ Անհասական պայմանաւ։ Զբարձրագոյնսն եւ զանհասականսն որոտաց. (Ագաթ.։)
Անհասական՝ խորհրդոց։ Անուամբդ անհասականաւ. (Նար.։)
Անհասական իմաստութիւն նորա. (Ոսկ. ես.։)
Շարժիմ յաւէտ՝ թռչիմ արագ՝ անհասական. (Շ. իմ. եղ.։)
Տարաժամ, այսինքն մատաղ հասակաւ. դեռահասակ. նորածին.
Միշտ առոգացեալ, ցանկ փթթեալ։ Առոգացեալ հասակաւ եւ զօրութեամբ եւ իմաստութեամ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Է. ՟Ժ՟Ա. եւ Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Գ։)
Մինչեւ հասեալ էր յարիութեան հասակն. (Եղիշ. ՟Ե։)
Ոյր արիւնն է առատ՝ յառոյգ հասակի.
Ունօղ զբարւոք հասակ, կամ զտիս՝ ըստ պատշաճի. չափահաս.
Վասն հոգեւոր առաքինի արգասեացն՝ բարեհասակ. (Բուզ. ՟Գ. 5։)
Կարեն կարկատեն զբարձկնեարդ ի ներքոյ ամենայն արմկան ձեռին, եւ առնեն գլխադիրս գլխոյ ամենայն հասակաց։ Ահաւասիկ ես ի վերայ բարձկներոյդ ձերոյ, յոր դուք ժողովէիք զանձինս. եւ պատառեցից զայդ ի բազկաց ձերոց ... եւ պատառցից զգլխադիրսն ձեր. (Եզնիկ. ՟Ժ՟Գ. 18. 20։)
Եգիպտացիքն գաւառային սովորությամբն ի չորեքտասաներորդումն հասակին թլփատեն. (Փիլ. լին.։)
Գլխաւորելով ըստ իւրաքանչիւր հասակացն զամենայն առաքինութիւն. (Յճխ. ՟Ժ՟Թ։)
Այն ինչ ծաղկեալ. ծաղկահասակ.
Նորահասակ. մանուկ տղայ.
Անուտելի կարծրութեամբ դեռահասակացն գոլով. (Սկեւռ. լմբ.։)
Կաթնաբոյծ հասակաց. (Նար. ՟Լ՟Ա։)
νεανίας, νεανίσκος, νεώτερος juvenis, adolescens Այր յարբունս հասեալ՝ առոյգահասակ ընդ մէջ պատանւոյ եւ ծերոյ. ստէպ ասի եւ զառոյգ պատանեկաց, եւ զժիրաժիր մանկանց, որոց արիւնն եռայ. կտրիճ.
Երիտասարդ զմիջին հասակն անուանէ, որ ոչ կարի ծեր իցէ, եւ ո՛չ կարի մանուկ. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Գ։)
ԵՕԹՆԵՐԵԱԿ. ἐπταετία septennium որպէս Եօթներորդ ամ հասակի. եօթնամեայ ժամանակ.
Գարշելի է հասակաւ զառամանալ, եւ ոչ զառամանալ ի պակշոտութենէն. (Ածաբ. մկրտ.։)
Որ ծերունիք էին, ասեն. մեք զառամացեալ եմք հասակաւ. (Պտմ. աղեքս.։)
Ոչ անկատար հասակաւ, եւ ոչ ի ծերութեան ըմբոշխնէ բնութիւն մեր զզուարճութիւն աստեացս. (Ճ. ՟Թ.։)
Ոչ անկատար հասակաւ, եւ ոչ ի ծերութեան ըմբոշխնէ բնութիւն մեր զզուարճութիւն աստեացս. (Ճ. ՟Թ.։)
Անկատար հասակաւ կամ տիօք. տհաս.
Թերահասակ մարմնոյ գոյացութեամբ ոչ զօրեղանայ քնարգել բան. (Թէոդոր. մայրագ.։)
Հասակի թերութիւն առնէ զնա աշխարելի. (Լմբ. ժղ.։)
Իշխանապէս զամենայն հասակս ... ըմբռնէ բռնութեամբ. (ՈՍկ. Յհ. ՟Ա. 28։ Նստոյց զմեզ ընդ իշխանս իշխանապէս. Լծ. կոչ.) (տպ. իշխանապետ)։
Պատկեր լուսազազարդ, եւ հասակ փառաց. (Արծր. ՟Ե. 11։)
Զմանկականն նոցա պատճառելով խաժութիւն հասակին՝ սկսաւ զամուրսն յինքն գրաւել. (Արծր. ՟Դ. 4։)
ὡμότης cruditas ἁπειρία imperitia Խակն գոլ. հասութիւն պտղոյ. կամ հասակի, կամ մտաց. անկատարութիւն. անհմտութիւն.
Տղայութիւն աստ ոչ զհասակին տղայութիւնն ասէ, այլ զմտացն խակութիւն։ Ո՛չ եթէ առ տգիտութեան ինչ, եւ ոչ առ խակութեան, եւ ոչ վնաս տխեղծ հասակի. (Ոսկ. գաղ. եւ Ոսկ. եբր.։)
Ծերութեանհասակդ քո ի շաղփաղփութենէ զառածեալ եւ խելացեղեալ. (ՃՃ.։)
γῆρας senectus, senecta, senies πολιά canicies Հասակ եւ վիճակ ծերոց. ծեր գոլն. ծերանալն. եւ Պառաւութիւն. եւ Ալիք ծերութեան.
Զկաթնաջամբ լինելն, զաճելն հասակաւ. (Ածազգ. ՟Ժ՟Գ։)
Ճմլել զստինս մօրն կաթնկեր հասակացն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ժ՟Զ։)
(Դաշտք եւ արտորայք) ի միջահասակին կանաչայնովն գեղեցկանան. (Պիտ.։)
Պատուհասակոծ առնէր զդպիրսն իբրեւ զկաշառաբեկս. (՟Գ. Մակ. ՟Դ. 15։)
Աստ է կատարումն ամենայն բանին։ Ի կատարման հասակին։ Կատարումն եւ վախճան ունին ամենայն տրտմականքն։ Նոյն ժամայն գործն զկատարումն առնոյր։ Գալ ի կատարումն սննդեամբն։ Կատարումն շինուածոյ, գրոց եւ այլն. (Ոսկ. յհ.։ ՃՃ.։ Յճխ. եւ այլն։)
Բառ ռմկ. որպէս Կարճահասակ եւ կարճամիտ.
Անկատար տիօք. Ծաղկահասակ, մանուկ հասակաւ.
Տղայոյն կիսահասակ մահն, խեցիցն առողջութիւն. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Մեծութիւն հասակի սահմանեալ չափաւոր կշռութեամբ։ Պատշաճագոյն չափով, եւ ուղղակի կշռութեամբ. (Պիտ.։)
ὀμῆλιξ ejusdem aetatis, aequalis Հասակակից։ հաւասար տիօք. ժամանակակից. տարեկից.
Յակոբոս երէց էր քան զքրիստոս ըստ ժամանակաց մարմնոյ, կամ համահասակ։ Ի համահասակ մանկունսն։ Առ համահասակն եւ առ համագործն ի տենչանաց սրտին վերագրի. (Լմբ. էր ընդ եղբ. Լմբ. առակ. Լմբ. սղ.։)
Համահասակք էին տեառն մերոյ. (Երզն. մտթ.։)
Կացոյց ի տեղի նորա զփառանաւազ համահասակ. (Պտմ. վր.։)
Համատեսակօքն ընդ համատեսակացն կամեցաւ մարտնչել։ Նոխազս հաւասարս հասակաւ, եւ համատեսակս. (Պրպմ. ձ։)
ՀԱՄԲԱԿԱՏԻՊ կամ ՀԱՄԲԱԿԱՏԻ. Մանկահասակ. ի տղայական տիս.
Աճեցեալ հասակաւ օր քան զօր.
Կա՛մ է բերօղն յինքեան զհասակաբեր ըստ բնութեան իւրոյ, եւ կամ Հասկաբեր.
Ամենայն ծառք մրգաբերք, եւ ծաղկաբերք, եւ տերեւաբերք, եւ հասակաբերք. (Ագաթ.։)
Գեղեցիկ բարձրութեամբ կամ մեծութեամբ հասակի. վայելչահասակ.
Հասակագեղն փաղփեալ դիմօք՝ սքանչելի երեւին տեսութեամբ. (Պիտ.։)
Վերանան ելանեն հասակագեղ երկայնաձիգքն. (Վեցօր. ՟Բ։)
Ոյր հասակն է լցեալ. հասեալն ի չափ կատարեալ մարդոյ.
Իքնեանք իսկ հասակալիցք են, զդոսա հա՛րց. (ՃՃ.։)
Մանկանց հասակակցաց ձերոց։ Քան զբազում հասակակիցս իմ. (Դան. ՟Ա. 10։ Գաղ. ՟Ա. 14։)
Կարծեցին թէ ընդ այլ հասակակից ուղեւորսն իցէ. (Իգն.։)
Հասակակից զհասակակից իւր եթէ հարկանիցէ. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)
Ե՛րթ զբարւոք ճանապարհդ ընդ հասակակիցսդ քո. (Բրս. ՟խ. մկ.։)
Դժնդակ էր հասակակցացն՝ նորա տեսութիւն (առաքինի). (Նիւս. ի սքանչ.։)
Ի ներքս մուծանէ զխոստովանութիւնն, որ հասակակից է մարդկութեանս. այսինքն յաւուրցն ադամայ. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Ամաչեա՛ ի ծերութենէ պահոց, հասակակից է մարդկութեանս. (Բրս. պհ.։)
Հասեալ ի չափ հասարակ. հասակալից. եւ Որ ինչ է ի չափ հասակի ուրուք. չափահաս.
Զամենայն մարդ հասակաչափ կոտորեսցէ. (՟Բ. Մակ. ՟Ե. 24։)
Շրջէին պատկերագործք նմանահանք պայծառակշիռ հասակաչափ զգեղ երեսաց. (Ագաթ.։)
Ունօղ զչափաւոր հասակ տիոց. չափահաս. եւ Ունակ բաւական բարձրութեան հասակի. հասակալից. հասակաչափ.
Գտեալ հասակաւորս եւ ուժեղս. (Նոննոս.։)
Հասարակեցաւ մահն յաղքատսն եւ ի փարթասն։ Ի մէջ երից տասանցն հասարակի հասակն ընդ ծերութիւնն. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. սղ.։)
Տեսանէր զսպարապետն զմանուէլն ... ի մեծութենէ հասակին ... ի հաստամեստ յանձնէն. (Բուզ. ՟Ե. 37։)
Արջք օրհասականք ընդ վախճանել շնչոյն հզօրագոյնք կռուին. (Եղիշ. ՟Ա։)
Ունօղ զձեւ հսկայի. վիթխարի. յաղթանդամ եւ բարձրահասակ.
Արեւ անձեւ յորժամ ընդ պատուհան կամ ընդ երդս մտանէ, հասակ առնու եւ ձեւողանայ. (Եւագր. ՟Ը։)
Եկն առ մագիստրոս ոմն։ Բազում մագիստրոսս առաքեաց թագաւորն խնդրել զսա, եւ ոչ եգիտ։ Էր ոմն մագիստրոս մանուկ հասակաւ. (Վրք. հց. ՟Է. ՟Ը. ՟Ժ՟Է։)
Բարձրահասակդ, եւ մակաւասարդ քաջաց։ Որ ոչն մակաւասար ենթակային տրամախոհի, զիա՞րդ տնօրինաբար բաժանէ. (Մագ. ՟Ժ՟Դ. ՟Ժ՟Ը։)
νεώτερος, -ρα junior νεαρώτερος recentior. Մանուը կրտսեր. կրտսերագոյն. երիտասարդագոյն. առոյգ հասակաւ. փոքր. փոքրիկ. եւ Համբակ. կէնճ, ճահիլ, կտրիճ.
Եթէ եղբայր մանկագոյն կարգեսցի ուսուցանել զերիցագոյնն ըստ հասակին։ Թէ դիպեսցի պառաւուն մեղանչել զնոյն (յանցուած) մանկագունին, ծանրագոյն մեղադրութեան արժանի մանկագունացն (այսինքն քան զմանկագոյնս) լինել. (Բրս. հց.։)
Ըստ հասակի մանկագոյն. (Պիտ.։)
νεώτερα, νέα juvencula, adolescentula, junior. Աղջիկ կամ կին մանկահասակ. երիտասարդուհի.
νεογνός nuper genitus. Նորածին. դեռաբոյս հասակաւ.
Այսպիսի կերակրոց ի մատաղական տիս հասակին. (Ոսկ. ես.։)
Հասակաւ մեծ՝ բարձր. բարձրահասակ.
Որդի իւր մեծահասակ եւ ուժեղ։ Առաւել ուժեղ եւ մեծահասակ լինի։ Էր նա մեծահասակ, եւ վայելուչ երեսօք։ Տայր շինել գլուխ արծաթեղէն՝ յարմար մեծահասակ անձինն. (Խոր. ՟Բ. 54։ Շիր.։ Մեսր. երէց.։ Ճ. ՟Ը.։)
Զանասուն պաճարս բազմացուցանեն մեծահասակս՝ քաջամարմինս. (Խոր. ՟Գ. 59։)
Որ լինին մեծահասակք. (Մխ. դտ.։)
Որ է ըստ մեր հասակի աճման.
Ի գիրկս բովանդակեալ մերահասակ տղայութեամբն. (Թէոդոր. մայրագ.։)
μεσῆλιξ qui mediae aetatis est եւ media aetas. Միջակ հասակաւ կամ տիօք. երիտասարդ. չափահաս. եւ Միջակ հասակն. երիտասարդութիւն. առուգութիւն.
Ո՛վ խաչ բարձրաթեւ, մանկանց պահապան, եւ միջահասակաց օգնական ի պատերազմի. (Ճ. ՟Բ.։)
Ի տիոց անտի երիտասարդականաց մինչ ցմիջահասակ արբունս ժամանակի. (Կաղանկտ.։)
Որպէս ի ժամանակի միջահասակին եկաց, եւ կամ թէ ո՛րպիսի ճգնութիւնս կրեաց. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
(Անդք) դեռադեռ իսկզբամբ ի մատաղութեան բուսոյն, եւ կամ ի միջահասակին կանաչայնովն գեղեցկանան. (Պիտ.։)
εὑμήκης praelongus, procerus եւ այլն. Յաղթ անդամօք. երկայնահասակ. մեծամարմին. վիթխարի. հսկայ, եւ կորովի.
Յառաջադէմ էի ի հրէութեանն քան զբազում հասակակիցս իմ. (Գծ. ՟Ա. 14։)
Ծերունական հասակ ասէ իբրեւ զյոլովագոյնս առաքինութեամբ յառաջադէմս. (Կիւրղ. յովէլ.։)
Ջնջեցից զամենայն յարութիւն բուսոյ (այսինքն հասակ). ոչ վայրապար ասացեալ զյարութիւն. քանզի սա ամբարհաւաճութեան եւ ամբարտաւանութեան է անուն. (Փիլ. լին. ՟Բ. 16. 24։)
Առակացն գիրք զաղայական հասակն նախակրեւէ յառաքինութիւն. (Նախ. ժող.։)
Որ իցէ ի նախկին յառոյգ հասակի. ծաղկահասակ.
Աւա՛ղ եւ նախահասակ զուգակցին. (Պիտ.։)
Յառաջագոյն անդստին ուրեմն ի տղայականն զարգացեալ ի հասակէն՝ նախաշաւիղ կրթութեամբ ընդ ամենայնս էր անցեալ թիւրութիւնս չարեաց. (Պիտ.։)
Աւա՛ղ եւ նախահասակ զուգակցին, յորմէ ես նախաշխարհօք (կամ նախաշխարհեօք) յաստուածաշնորհ տարագրեցայ ժառանգութենէ. (Պիտ.։)
Որք նախապատիւքն են քան զնա հասակաւ եւ իմաստութեամբ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Նկուն հասակաւ. կարճիկ. ցած. գլխակոր.
Սեխենի եւ մորենի, որք մարմնովք նկնահասակք եւ գձուձ են. (Պիտ.։)
νεοήλιξ, ἠλικία νεαζούσα juvenis, juvenilis aetatis. Մանկահասակ. ծաղկահասակ. առոյգ. տղայ. երիտասարդ.
Նորահասակ մանկանցն խօսել ետ, եւ ծերք եւ տղայք ի միասին երգեցին։ Նորահասակ աղջկունք։ Ընտրեալ զգեղեցիկսն եւ զնորահասակսն։ Պարտ եւ արժան է նորահասակացն խնդրելով եւ բարւոք յօժարութեամբ զառաքինութեան զկրօնս յինքն բերել. (Տօնակ.։ Ճ. ՟Ա.։ Ասող. ՟Բ. 2։)
Յամենեցունց ի բաց կացեալ ի նորահասակ սովորութեանց. յն. յորս նորն հասակաւ բերի. (Նիւս. ի սքանչ.։)
ՆՈՐԱՏՈՒՆԿ. որպէս Ծաղկահասակ երիտասարդ կամ օրիորդ. առոյգ հասակաւ.
Շուտափոյթ (կամ շոյտափոյթ) եւ ջերմ հասակն վաղվաղակի ունի յագենալ։ (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. ժղ.։)
Շքեղաշուք ծերունի հասակ։ Շքեղաշուք դիտակ։ Շքեղաշուք դէմք կենդանի. (Ճ. Գ։ Յհ. կթ։ Լմբ. վերափոխ։)
Մի՛ գնասջիք ուղղաբերձ հասակաւ. (Մծբ. ՟Ժ՟Ը. (որ ի Միք. ՟Բ. 3. կանգուն)։)
(Մարդն ստեղծաւ) մարմնոյն ձեւով ուղղակերպ, եւ կանգուն հասակաւ. (Տօնակ.։)
որ եւ Չափ հասակաւ. Ի չափ հասեալ. չափահաս.
Այս կարգաւորութիւն (մկրտութեան) չափահասակացն է. (Մաշտ.) (հին ձ. չափհասակացն)։
Այր չափահասակ». (Վրք. ոսկ. տպ.)
Այր չափ հասակաւ»։ Գտանի եւ Ի գիրս առաքին.
Թէ ծնանի չափահասակ»։
ՍԱՍՏԿԱԿՈԾ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. ἑπιτιμάω increpo, arguo. պատուհասակոծ առնել. դանել բանիւ. ուժգին սաստել՝ յանդիմանել.
Կերակրիս իբրեւ զստնդիայ։ Էառ զստնդիայն ... ստնդիայն եցոյց մատամբն իւրով զհայր իւր։ Դեռ ստնդիայ է։ Ի ստնդիայ հասակի։ Ի ստնդիաց ժամանակին. (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։ Լմբ. վերափոխ.։ Բրսղ. մրկ.։ Վեցօր. ՟Ա։)
Վերակոչէ զնա ի կարգ սարկաւագութեան. դարձեալ վերակոչեն ի քահանայութիւն։ Մի՛ զանկատարս հոգեւոր եւ մարմնաւոր հասակաւ վերակոչեսցէ յաւստիճան եպիսկոպոսութեան. (Վրք. սեղբ.։ Շ. ընդհանր.։)
Տհաս հասակաւ, փոքր տիօք. անչափահաս.
Թողեալ դուստր տարահասակ. (Նոննոս.։)
Հարեալ ի ցասմանէն Աստուծոյ. պատուհասակոծ.
Մեծ կամ բարձր եւ վաձելուչ հասակաւ.
Ի տիս հասեալ միջակութեան՝ քաջահասակ էր նա, եւ անձնեայ եւ թիկնաւէտ. (Յհ. կթ.։)
Զօրհասական վէրսն յոգիս ընկալեալ էր. (Եղիշ.։ եւ Յհ. կթ.։)
Գայ օրհասական մահն յանցաւորաց։ Յետ օրհասական մահուն յանէծս եւ ի հուր մատնին։ Յո՛րքան օրհասական կորըստական մահուանէ ապրեցուցեր զիս բարերար. (Լմբ. առակ.։ Երզն. մտթ.։ Բենիկ.։)
Լուաւ յոգւոց բժշկէ, թէ քաղաքն յօրհասական վախճան հասեալ է. (Ոսկ. ես.։)
ՕՐՀԱՍԱԿԱՆ. ἁποθνήσκων moribundus, moriens. Մերձեալն յօրհաս. ըստ յն. մեռանօղ.
Իբրեւ օրհասականք ընդ ոգիս ջանայցեն. (Ես. ՟Ծ՟Թ. 10։)
Արջք օրհասականք ընդ վախճանել շնչոցն հզորագոյնք կռուին։ Սկսաւ կրճտել զատամունս իբրեւ ՕԶօրհասական վիրաւոր։ Որպէս զգազան օրհասական ընդ ելանել հոգեւորացն դժուարագոյն իմն կռուի. (Եղիշ. ՟Ա. ՟Բ։ Շ. ՟ա. պ. ՟Հ՟Ը։)
ՕՐՀԱՍԱԿԱՆ. գ.ա. cf. ՕՐՀԱՍ.
Պատասխանի ոչ ընկալեալ, օրհասականըն փութացեալ. այսինքն՝ զի կանխեաց մահն. (Շ. վիպ.։)
որ եւ ԱՄԷՆ կամ ԱՄԵՆԱՅՆ ԱՒՈՒՐՔ. Ամենայն ժամանակ լրացեալ հասակի.
Ամենայն ուրեք զաննշանն եւ զանփառունակն ընտրէր (կենցաղ)։ Ի տղայական սկսեալ հասակէն. եցոյց զանփառունակն լինել քան զամենայն որդիս մարդկան. (Սկեւռ. յեսայ.։ եւ Գէ. ես.։)
Ո՞ւր հասակին բարձրաշուք մեծութիւնն. (Ճ. ՟Բ.։)
Հասակաւ գեղայարմար. եւ չքնաղ տեսլեամբ. (Մագ. ՟Ի՟Զ։)
Ոչ խնայէր ակն նոցա ի գեղեցկատես պայծառագեղ մանկան հասակ արուի կամ իգի. (Կաղանկտ.։)
Դեռաբողբոջ զարմ, կամ հասակ, տղայք. (Պիտ.։ Սիսիան.։ Վրդն.։)
(Ի հասակի պարզմտութեան) դիւրաստեղծ դեռեւս ելով եւ դիւրալում ոգին, եւ իբրեւ զմոմ դիւրընկալ. (Բրս. հց.։)
Սկիզբն արար երեսնեմոյն կատարեալ հասակի եւ վարդապետութեան. (Սանահն.։)
Երէց կամ երիցագոյն գոլն յո՛ր եւ է կարգի. մենծ ըլլալը ... τὰ πρεσβεία gradus aetatis. որպէս Անդրանկութիւն կամ առաջնութիւն հասակի.
Երկայնադիզօք հասակօք. (Խոր. ՟Ա. 10։)
Երկայնաձիգք էին հասակօք։ Երկայնաձիգ ճանապարհ. (Վրդն. ծն. եւ Վրդն. պտմ.։)
ἱσῆλιξ aetate par Համահասակ. հաւասար տիօք եւ այլովք իրօք.
Զօրութեամբ եւ հասակաւ զանազանք ... Ժամանակաւ ամուսինք (համասնունդք) եւ զուգահասակք։ Զուգահասակ են՝ որ շուրջ զաստուծովն են զօրութիւնքն. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. ել.։)
Մի են հոգի եւ մարմին՝ զուգահասակք եւ հանգիտապատիւք։ Զարդարել խոհական իմաստութեամբ եւ զուգահասակ դստերօք կուսիցն շնորհաց. (Երզն. մտթ.։)
Ձայնես բարբառ յականջս լսելութեան ամենայն հասակի. (Նար. ՟Ժ՟Դ.)
Ի չափ հասակացն (կամ հասկացն) ծայրախուզ հնձելով՝ ոտնափշուր կասուն. (Եղիշ. երէց.։)
Ծերունական հասակ ասէ իբրեւ զյոլովագոյնս առաքինութեամբ յառաջադեմս. (Կիւրղ. յովէլ.։)
κολοβός, νάνος nanus, pumilio. Կարճ հասակաւ. կարճիկ.
Էր սուրբն պետրոս կարճահասակ. (Հ=Յ. յունիս. ՟Ի՟Գ. եւ Հ=Յ. յնվր. ՟Ի. եւ այլն։)
Աղեքսանդրոս դարբին կարճահասակ. (Նիւս. սքանչ.։)
Ասէին վասն հօրն յովհաննու կարճահասակին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Դ. եւ ՟Ժ՟Զ։)
Ոմանք ագեւորք են, եւ ոմանք կարճահասակք. (Խոր. աշխարհ.։)
Ժամանակն՝ որ ի կէս աւուրց ուրուք, կամ ի հասարակել հասակին.
ՀԱՄԲԱԿԱՏԻՊ կամ ՀԱՄԲԱԿԱՏԻ. Մանկահասակ. ի տղայական տիս.
Զհսկայազուն հասակ (տրդատայ). (Թղթ. դաշ.։)
Եկի այսր հանդիսել ո՛չ զձիավարականն, զի տղայ եմ հասակաւ. (Պտմ. աղեքս.։)
Որ ի է մանկութեան հասակի. մանուկ հասակաւ՝ տիօք. կէնճ, ճահիլ.
Խնայեա՛ ի մանկահասակ աղջիկդ. (Ճ. ՟Ա.։)
νεότης juventus, -ta. Մանուկ գոլն. հասակ եւ վիճակ մանկան. տղայութիւն. պատանեկութիւն. առոյգ հասակ.
Դառնալ հանդիպել մատաղագունի, եւ անթարշամ ի մեղաց եղելոյ հասակին. (Յհ. իմ. ատ.։)
Աւուրբք մատաղ. մատաղահասակ. մանկահասակ. տղայ.
Սերմանի նախ սերմն յարգանդ, եւ ապա պայծառացեալ ծաղկի մարդահասակ պատկեր աստուածութեանն։ Որով ամենայն աստուածատես կատարելոցն միապէս մարդահասակ նմանութեամբ երեւեալ. (Ագաթ.։)
ὐπερήκης praelongus, praealtus, praegrandis, procerus. Յաղթ հասակաւ. բարձրահասակ. երկայնահասակ.
Արք յաղթահասակք են. (Թուոց. ՟Ժ՟Գ. 33։)
Այր յաղթահասակ (Սաւուղ). (Մագ. ոտ.։)
Այսօր անմեղ սուրբ մանկունքն ի տղայական հասակի նախավախճան չարչարանօք վկայք եղեն քո մարդեղութեանդ. (Շար.։)
Դեռաբոյսք ի մօրէ, նորաբողբոջք ի հասակի. (Շար.։)
Ըստ հասակին բարձրութեան շնորհաշուք եւ զարմանալի. (Ճ. ՟Ը.։)
Ի մատաղ հասակն մերձ ի փթիթս մուրուաց կուսութեամբ՝ շտեմարանեալ ի ծրարս շնորհաց աստուծոյ. (Վրդն. պտմ.։)
Ի չափ հասեալ. չափ հասակաւ. հասուն կամ չափաւոր հասակաւ.
Այր չափհասական, հերագանգուր. (Ճ. ՟Ը.։)
Ոչ խնայէր ակն նոցա ի գեղեցկատես պայծառագեղ մանկան հասակ արուի կամ իգի. (Կաղանկտ.։)
Բայց մի՜ բարուր պատճառական՝ դըներ զհասակդ մանկական. (Շ. առ ապիրատ.։)
Պատշաճաբար հասակին զխրատն յարմարեցուցանելով. (Նիւս. երգ.։)
ՊԱՏՈՒՀԱՍԵԼ. որ եւ ՊԱՏՈՒՀԱՍԱԿՈԾ ԱՌՆԵԼ. ἑπιπλήττω, ἑπιτιμάω, ἑγκαλέω castigo increpo, objurgo, coarguo reprehendo. Սաստիւ եւ սպառնալեօք դատափետել. սաստիկ յանդիմանել. սաստել.
Կերակրիս իբրեւ զստնդիայ։ Էառ զստնդիայն ... ստնդիայն եցոյց մատամբն իւրով զհայր իւր։ Դեռ ստնդիայ է։ Ի ստնդիայ հասակի։ Ի ստնդիաց ժամանակին. (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։ Լմբ. վերափոխ.։ Բրսղ. մրկ.։ Վեցօր. ՟Ա։)
Ահա վերայայտեցան այժմ ի տանս թորգոմայ նորածին դառնութեան զարմք։ Ընկալեալ զարգացումն հասակի՝ մարդ վերայայտիւր զինքն։ Քաղցեաւ, ստուգապէս զինքն վերայայտելով մարդ. (Թէոդոր. մայրագ.։)
Գոլն տանջանական եւ պատուհասական եւ դիւրաշարժ առ ի բարկութիւն։ Ոչ տանջանական գոլն, եւ ոչ պատուհասական. (Արիստ. առաք.։)
Ոչ գիտեմք զնա ըստ տհասութեան հասակին։ Յորժամ տեսանէ կատարեալն հասակաւ եւ ուժով զմանուկ տհաս, տեսեալ զտհասութիւն եւ զտկարութիւն մարտակից ախոյանին եւ այլն. (Լմբ. սղ.։)
Վասն տհասութեան եւ տխեղծութեան հասակին. (Տօնակ.։)
Տղայ գիտակաւ կամ հասակաւ. մատաղ տիօք
νηπιότης infantia ἀπαλότης teneritas. Տղայ գոլն. մանկութիւն. տղայական հասակ կամ բարք. տխմարութիւն. եւ առաջինզ ժամանակն մարդկութեան. մատաղութիւն. տղակութիւն.
Ի տղայութեան, եւ յերիտասարդութեան, եւ ի ծերութեան. զի յայս երիս հասակս բաժանի մարդ։ Եհաս տղայութիւն յայր կատարեալ։ Չեկն քրիստոս ի տղայութեան աշախրհի։ Ի տղայութեան հասակին։ Ի տիս տղայութեանն։ Ընդ խաղ տղայութեան զբօսեալ կան. (Շ. բարձր.։ Յճխ. ՟Է։ Եզնիկ.։ Եղիշ. ՟Դ. ՟Ե։)
Տեսեալ զտղայութիւն (այսինքն զմատաղութիւն) հասակի նորա. (Ճ. ՟Ա.։)
Փոքրիկ հասակաւ. կարճահասակ. կարճիկ.
Էր մարմնով փոքրահասակ յոյժ։ փոքրահասակ այրուկ մի. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ե. ՟Ի՟Զ։)
Զբազումս տեսանեմք ի չարագործաց պնդակազմ եւ քաջամարմին։ Լերինք զանասուն պաճարս բազմացուցանեն՝ մեծահասակս, քաջամարմինս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։ Խոր. ՟Գ. 5։)
Ամենայարմար հասակաւ. (Մագ. ՟Ժ՟Դ։)
Ոչ ամենայն խազ պարսաւելի է. քանզի անխարդախ եւ անամենագործ հասակ խաղալկաց է. (Փիլ. լին. ՟Դ. 188։)
Տղայն մերձ է յանբանութիւն սակս անկատար հասակին. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ե։)
Անուն անհասութեան (այս ինքն անհասական)։ Անհասութեամբն վերնականաւ եւ զանունն ունի անքնին. (Նար.։)
Անճառութիւն խորհրդոյս։ Քումդ անճառութեան։ Անճառութեամբ անհասականաւ։ Յանճառութենէ առաւելութեան. (Նար.։)
ԱՌԱՋԱՊՏՈՒՂՔ որ եւ Նախակատարք (ըստ յն). προτέλεια. primordium, primitiae. եւ այլն. Նախկին բերք եւ ընծայք հասուն հասակի. արբունք. եւ Օժիտ. եւ Երախայրիք.
ԱՌՈՅԳՈՒԹԻՒՆ որ եւ գրի ԱՌՈԳՈՒԹԻՒՆ, ԱՌՈՒԳՈՒԹԻՒՆ. εὑεξία , ἁκμή, πάχος vigor, flos aetatis, optima conditio Առոյգն գոլ. ծաղկեայ հասակ եւ զուարթութիւն. արբունք. ուռճացումն. դալարութիւն. եւ Զօրաւոր եւ լաւագոյն վիճակ ամենայն իրաց.
Արծաթավաճառ ոմն մանուկ հասակաւ. (Վրք. հց. ՟Ը)
Կատարեալ հասակաւ՝ ըստ ամաց, եւ ըստ երեււելի բարձրութեան.
Զաւարտահասակ գիտակն իւր եււս առաւել փայլուն եւ պաղպաջուն զգեստիւք պճնաւորեալ. (Յհ. կթ.։)
Զննել զգեղս եւ զհասակս բազմահոմանեաց. (Ճ. ՟Դ.։)
Զարմացեալ ընդ գեղեցկութիւն բարեհամբոյր հասակին. (Յհ. կթ.։)
εὑμήκος procerus Բարձր կամ երկայն հասակաւ. պօյլու պօսլու.
Աչեղ եւ բարձրահասակ. (Խոր. ՟Ա. 25։)
Հսկայս բարձրահասակս. (Լաստ. ՟Ի՟Դ։)
Յերեւութանալն մարդկան՝ զառն կերպարան եւ բարձրահասակն մարմնակերպութիւնս զգենուն. (Տօնակ.։)
Արմաւենի բարձրահասակ. (Սկեւռ. աղ.։)
Ընդ բարձրութիւն հասակին հիացեալք. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Գերամբարձեալն մարմնոյն տրամադրութեամբ. այսինքն բարձրահասակ. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Վերստին զմանկական տիոցն զգեցուցանելով զհասակ. (Յհ. իմ. ատ.։)
Իւրաքանչիւր ծառ ի պտղոյ իւրմէ ճանաչի։ Իւրաքանչիւր զնուորի մասն։ Յիւրաքանչիւր հասակէ, յիւրաքանչիւր արժանավորութենէ. (Սարգ. յուդ. ՟Գ։)
Լերկամարմին փոքր հասակաւն իբր թեւօք իմն թռիչս արձակեն. (Նար. ՟Կ՟Թ։)
Կանխաւ մաքրիլ եւ խոնարհամտել. եւ քարոզել ի կատարումն հասակին. (Ածաբ. յայտն.։)
Կանաչազգեստ հասակ գարնայնոյն. (Ագաթ.։)
Կանաչազգեստ հասակ գարնայնոյն. (Ագաթ.։)
Ի վերայ կորովութեանն եւս բանից զմարմնոյն տեսանէին եղեցիկ հասակ. (Պիտ.։)
Փոխանակ գրելոյ Հասակաչափ. յօրինակս ինչ. (՟Բ. Մակ. ՟Է. 24։)
Ի մատաղ հասակի տարաժամ կոտորեալ.
Մատաղ հասակաւ. նորահասակ. տղայ. մանուկ.
Առ իւր կոչեցեալ զմատաղահասակսն՝ կրթութեամբ խրատու տպաւորէ ի նոսա զքաղաքական բարեկարգութիւն. (Լմբ. առակ.։)
ՄԱՏԱՂԱՏՈՒՆԿ ԵՐԻՎԱՐ. Նժոյգ առոյգ. մտրուկ ձիոյ՝ չեւ ունակ ատամանց ի փորձ հասակի. ἅβολος pullinus.
Վերամբարձ առեալ զոտիցն եւ զձեռացն՝ ընդ մէջ կտրէր զմատաղութիւն հասակի նորա. (Ղեւոնդ.։)
Ճաճանչաւոր եւ մարգարտական զրահիւն արքունի զվայելչականն զայն հասակ զարդարէր. (Կաղանկտ. յորմէ եւ Ուռպ.։)
Ի տիս հասեալ միջակութեան՝ քաջահասակ էր նա. (Յհ. կթ.։)
Կամ հասակին աճումնն, կամ անուանն յառաջածումն. (Աթ. ՟Դ։)
Իսկ ոմանք ի բուսոյ տհաս հասակին՝ չարութեամբն յերկարաձգեալ։ Մի՛ օր ի յօր յերկարաձգեսցես. (Նար. ՟Ժ՟Ա. ՟Ծ՟Ը։)
առ ամենայն հասակ՝ այս պատուէր նկարագրական նորոգ մատենի ողբոց նուագի. (Նար. ՟Գ. իբր օրինականական կամ ստորագրական։)
Տեսեալ պայծառազարդ հասակ մանկութեանն՝ զարմանայր. (Արծր. ՟Ե. 3։)
Գեղատախտակն՝ պայծառակշիռ՝ հասակաչափ՝ զգեղ երեսաց յանդիման ցուցանէին. (Ագաթ. յորմէ եւ Սանահն.։)
νεότης juventus. Հասակ պատանեաց.
Զօրհասական արջոցն բերելով նմանութիւն, որ յաւուրս ձմերայնոյ արմատովք արմատովք պարենաւորեալ, ի մէջ կենաց եւ մահու անցեալ որջանանա ի բոյնս իւեանց։ Առ ծովեզերբն զամառային ժամանակն պարենաւորեալ առկայանան (կենդանիք). (Արծր. ՟Բ. 7։ ՟Գ. 7։)
(Նենգաւորն հերովդէս) ի խորհրդականութիւնս հայելով պարկեշտաբար, զտարաժամ հասակացն խորհեցաւ զհունձսն. (Նիւս. մկ. բեթղ.։)
Տեսանէր զչքնաղ եւ զպարկեշտագեղ հասակի նորա զկերպարանսն։ Իբր զիմաստուն եւ պարկեշտագեղ կին լուր ինձ. (Ճ. ՟Ա.։)
Կաթամբ սնանել, եւ ի գիրկս մօրն հանգչել անդէն ի տխեղծութեանն. (յն. ի սկզբանն)։ Տհղայն վասն տհասութեան եւ տխեղծութեան հասակին, երիտասարդն սակս առոյգութեան. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։ Տօնակ.։)
Քառականգնեայ ունել հասակ եռակի մեծութեամբ. (Երզն. քեր.։)
Քամահեաց զհասակաւն, ոչ գիտացեալ զհոգւոյն աշխոյժութիւն. (Պտմ. աղեքս.։)
Քամահեաց զհասակաւն, ոչ գիտացեալ զհոգւոյն աշխոյժութիւն. (Պտմ. աղեքս.։)
Գեղեցիկ հասակաւ եւ կերպարանօք. գեղեցկատեսիլ.
Ոչ խնայէր ակն նոցա ի գեղեցկատես պայծառագեղ մանկան հասակ արուի կամ իգի. (Կաղանկտ.։)
Ոչ խնայէր ակն նոցա ի գեղեցկատես պայծառագեղ մանկան հասակ արուի կամ իգի. (Կաղանկտ.։)
Գեղեցկութիւն հասակի, դիմաց, երկրի, քայռամանեկի. (Խոր.։ Եղիշ.։ Յհ. իմ.։)
Անդրոշմն (ոչխար) գողոց դիւրըմբռնելի է։ Եւ ոչ զմանկամարդսն՝ յաղագս դիւրըմբռնելի հասակին. (Ածաբ. մկրտ. եւ Ածաբ. յայտն.։)
Զայրիսն, որոց պօղոս թուլացուցանէ զայն վասն դիւրըմբռնելի հասակին. (Լծ. ածաբ.։)
Երախառյութեանն օծումն զհրաւիրականն ունի դրոշմ։ Յայնմ ժամանակի առ կատարելահասակս ոմանս կատարիւր երախայութեան կարգ. (Յհ. իմ. ատ.։)
μακρός prolixus, altus Երկայն հասակաւ. բարձրահասակ.
Այր մի երկայնահասակ. (Ոսկիփոր.։)
Որ կատարելագոյնն էր ի նոսա։ Կատարելագոյն էր ի դենիդ ձերում։ Ի մէնջ՝ որ կատարելագոյնք եմք (հասակաւ եւ գիտութեամբ) (Խոր.՟Ա. 5։ Եղիշ. ՟Բ. ՟Ը։)
ՀԱՆԳԷՏԱՀԱՍԱԿ կամ ՀԱՆԳԵՏԱՀԱՍԱԿ. (Լաւ եւս՝ Հանգիտահասակ) Հաւասար հասակաւ կամ տիօք. հասակակից. համահասակ.
Կինն՝ մի՛ հանգէտահասակ, այլ մանկագոյն. (Փիլ. լին.։)
(Տէրն ադամայ) հանգետահասակ եղեալ ստեղծման նորա. (Տօնակ.։)
ՀԱՆԳԷՏԱՀԱՍԱԿ կամ ՀԱՆԳԵՏԱՀԱՍԱԿ. (Լաւ եւս՝ Հանգիտահասակ) Հաւասար հասակաւ կամ տիօք. հասակակից. համահասակ.
Կինն՝ մի՛ հանգէտահասակ, այլ մանկագոյն. (Փիլ. լին.։)
(Տէրն ադամայ) հանգետահասակ եղեալ ստեղծման նորա. (Տօնակ.։)
Ո՛չ հանգէտամանակ, եւ ոչ համահասակ. (Վրդն. ծն.։)
cf. ՀԱՆԳԷՏԱՀԱՍԱԿ։
Ծննդոցն՝ բնութեամբ գութ ի ծնողացն բնաւորեցաւ, եւ յայտ առնէ զայս եւ անբանիցն հպաւորութիւն, կամ մարդկան առ յառաջին հասակէն առ մարսն կամքն. իմա՛ սովորական ունակութիւն, կամ ունելութիւն առ մարսն։
Որ բողբոջէ զմահ. մահաբեր. մահարար. օրհասական.
Հասակի աճմամբ, եւ մարդկայնաբար կատարմամբ. (Տօնակ.։)
Արժակ որչափ ի մատաղութեան Հասակին ըստ աստւածային իմաստուտեանն գնացեալ լինէր, նոյնչափ յաւագութեանն ի լկտութեան ի շաղաշատութիւն հաւատ (հաւատ) Բուզ. (՟Գ. 12։)
Բարձեր զպատիժ պատուհասական. (Գանձ.։)
Եւ է գործ բարկացողին՝ գոլն տանջանական եւ պատուհասական։ Է առաքինութեան յատուկ՝ ոչ տանջանական գոլն եւ ոչ պատուհասական, այլ հանդարտ եւ հեշտական եւ ներողական. (Արիստ. առաք.։)
Որոշական է, որ եւ պտուհասական. որպէս եւ դաւիթ որոշէ պատուհասիւ զչասն. (Ոսկիփոր.։)
ՊԱՏՈՒՀԱՍԱԿԻՐ ԼԻՆԵԼ. Կրել կամ ընդունել զպատուհաս. պատուհասիլ. պատժիլ.
ՊԱՏՈՒՀԱՍԱԿԻՑ ԼԻՆԵԼ. Կրել զնոյն պատուհաս. պատժակից լինել.
Եթէ վայրի պատուհասակիցք նոցա եղալք՝ ի պատուհասէս առ ձեզ հային. (Լմբ. յովէլ.։)
ՊԱՏՈՒՀԱՍԱԿՈԾ ԱՌՆԵԼ, ԼԻՆԵԼ. ἁπειλέω minor, comminor προσπέττω, -σσω arguo ἑπιτιμάω, ἑγκαλέω reprehendo, objurgo, increpo. պատուհասիւք սաստից կոծել, ահագին սաստիւք կշտամբել. պատուհասել, որպէս սպառնալ՝ քան պատժել. փղպել.
Պատուհասակոծ առնէր զդպիրսն իբրեւ զկաշառաբեկս։ իբրեւ յանցանէ աղքատն, յարուցեալ ի վերայ՝ պատուհասակոծ առնեն զնա. (՟Գ. Մակ. ՟Դ. 15։ Սիր. ՟Ծ՟Գ. 27։)
Այլ զի մի՛ միայն պատուհասակած առնիցեմք, օն առեալ՝ եւ օրինակ ինչ ուղղութեան հնարեսցուք։ Կարծէր թէ գուցէ դարձեալ պատուհասակոծ լիցի։ Պատուհասակոծ առնէր զնոստ եւ ասէր։ Սաստէի եւ պատուհասակոծ առնէի ըզ ձեզ. (Ոսկ. մտթ. Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. հռ.։)
Բանայցէ զբերանիւր եւ պատուհասակոց առնիցէ. (Սեբեր. ՟Ղ։)
(Դատաւորք) մի՛ յառաջագոյն պակուսցեն, եւ մի՛ յառաջեսցեն եւ զյանցուցեալսն։ ատուհասակոծ արասցեն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 70։)
Սկսեալ այնուհետեւ պատուհասակոծ առնէր (տրդատ զգրիգոր). (Ագաթ.։)
երկա՛յք առ իս ծանրաբեռինք եւ պատուհասակոց եղեալք. (Կանոն.։)
Այր մի ալեւոր՝ մեծահասակ՝ սքանչելաշուք. (ՃՃ.։)
Վայելուչ դիտակաւ՝ հասակաւ՝ կերպարանօք՝ տեսլեամբ.
(Ցորեան եւ այլն) վերաբուսեալք՝ առին հասակ։ Վերաբուսեալ յարմատոյն յեսսեայ. (Եղիշ. դտ.։ Շար.։)
Քառականգնեայ ունել հասակ եռակի մեծութեամբ. (Երզն. քեր.։)
Հաստատուն է առ իս պսակն օրիորդութեան իմոյ։ Որք ի հասակ օրիորդութեան կանայք. եր. ի ծն քրիստոսի. կամ Ճ. ՟Գ.։ (Լմբ. սղ.։)
ὁψιμαθής. sero discens, vel doctus. Անագան ուսանող. ի հասուն հասակի կրթեալ յուսումն. մենծուստ սորվօղ.
Առաւել կամ կարի բարգաւաճ. եւ Ծաղկահասակ.
Վայելչահասակ. միջակ եւ ընտիր հասակաւ.
Տրոհեալ զբարեհասակաչափսն ի պէտս իւրեանց պաշտամացն բերել. (Յհ. կթ.։)
Ի բարեչափութենէ հասակի. (Սկեւռ. լմբ.։)
Զամենայն ժամանակ եւ զհասակ պատշաճ վարկանին վարդապետութեան եւ գահագլխութեան. (Լծ. ածաբ.։)
Երիտասարդական հասակ, կամ սէր, ցանկութիւն, եւ այլն. (՟Բ. Տիմ. ՟Բ. 22։ Դիոն.։ Վրք. հց. ՟Բ։)
Ի տիոց անտի երիտասարդականաց մինչ զմիջահասակ արբունս ժամանակի (երեսուն ամաց). (Կաղանկտ.։)
Զփոքրագոյն հասակ որոշեաց երկուկանգնեան. (Անյաղթ պորփ.։)
Զանազանութիւն հասակացն եւ ժամանակացն. (Յհ. իմ. ատ.։)
τέλειος, ἁκμαῖος adultus (vi), perfectus. Կատարեալ հասակաւ. չափահաս.
Երեսնամեայ՝ կատարելահասակ ադամական մարմնով. (Ճշ. հին.։)
Եթէ տղայ է, կատարելահասակ երեւեցաւ. Եղիշ. հայր մեր.։
Յայնմ ժամանակի առ կատարելահասակս ոմանս կատարիւր երախայութեանն կարգ. (Յհ. իմ. ատ.։)
Մարդիկ կատարելահասակք գ Կատարելահասակք զմեզ նորոգելով յանվախճան կեանսն. (Խոսրովիկ.։)
τελειότης perfectio. Կատարեալն գոլ՝ ամբողջութեամբ եւ լրութեամբ էութեան, լաւութեան, կամ ձրից, մասանց եւ հասակի.
Կատարելութիւն հասակի. (ՃՃ.։)
Կատարելութեան հասեալք (հասակի). (Փարպ.։)
Ի վերայ կորովութեանն եւս բանից զմարմնոյն տեսանէին գեղեցիկ հասակ զօրաւորագոյն կարշնեղութեամբ առ յընդդիմամարտիցն տալ պատերազմ. (Պիտ.։)
cf. ՀԱՄԱՀԱՍԱԿ.
Համահասակցացն յանդիմանութիւն դրպարտութեան. (Նիւս. ի սքանչ.։)
Ցուցանելով զառաւելութիւն հասակին մեծութեան, եւ զերեսն հանգիտաստուածոյ։ Այս թագաւոր հանգիտաստուած։ Յորժամ գործ հանգիտաստուած գործեսցես. (Պտմ. աղեքս.։)
Ի չափ հասակի հոգեւորութեանն. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Մեծանձնութիւն հասակի. (Պիտ.։)
Ծնեալն մեզ մանուկ Յիսուս՝ յընդունօղսն իւր զանազանաբար յառաջադիմանայ իմաստութեամբ եւ հասակաւ եւ շնորհօք. (Նիւս. երգ.։)
Զի մի՛ մատաղ հասակն յառաջադիմանալովն ի դատաստան անկցի սատանայի։ Անիրաւութիւնն ոչ զօրէ յառաջադիմանալ, այլ կարճի ի խնամոցն աստուծոյ. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. առակ.։)
Ոչ եւս ներեմ քեզ վասն շաղփաղփութեանդ։ Ծերութեան հասակդ քո ի շաղփաղփութիւն է զառածեալ Ճ. (՟Ա. եւ ՟Գ։)
Սեսովստրիս ամս ՟Խ՟Ը. զորմէ ասեն լինել (հասակաւ) չորեքկանգնեան. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Սահմանեաց բնութիւն զկատարումն հասակի՝ զչափ ունել զչորեքկանգնեան. (Սահմ. ՟Ժ՟Ը։)
էր սուրբ կոյսն երկայն հասակաւ սպիտակամարմին. (Հ. օգոստ. ՟Ժ՟Ե.։)
էր սուրբն պետրոս կարճահասակ սպիտակամարմին. (Հ=Յ. յունիս. ՟Ի՟Թ.։)
εὑγηρία commoda senectus, felix senium. Հասակ եւ վիճակ գովելի ծերութեան.
Թելադիր բարգաւաճութեան ամենայն հասակի. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
Յայսչափ բարեմանկութեան կեանս՝ մանկանց մանկունս հասունս հասակօք կարաց տեսանել. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Տնկոց վերահանդիսանալ հասակ ստեղն բարձրածնութեամբ. (Մամբր.։)
Ունակ երեքտասան ամաց, (անձն, կամ հասակ).
ԵՐԿՈՏԱՍԱՆԱՄԵԱՅ եւ ԵՐԿՈՏԱՍԱՆԱՄԵԱՆ. δωδεκαετής duodecim annorum Երկոտասան ամաց՝ հասակի, կամ միջոցի. տասուերկու տարուան՝ տարեկան.
ԵՐԿՈՏԱՍԱՆԱՄԵԱՅ եւ ԵՐԿՈՏԱՍԱՆԱՄԵԱՆ. δωδεκαετής duodecim annorum Երկոտասան ամաց՝ հասակի, կամ միջոցի. տասուերկու տարուան՝ տարեկան.
Առ երկոտասանամենիւք ուրեմն սկսանի շարժիլ յարբունս հասակին. (Անյաղթ հց. իմ.։)
Նոյնպէս է տեսանել եւ յոգւոջն զուգաբանութիւն իմն առ մարմնական հասակն։ Իւրաքանչիւր ոք ի լսողացն զուգաբանութեամբ զասացելոցն կարծիս առցէ սքանչելեացն. (Նիւս. երգ.։)
(Ծերքն յարագիլս) ըստ արժանի հասակին ընտանեցուցանելով՝ յաննախանձ առատութեան կեան. իմա՛, հանդարտելով զանձինս ի տան. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Յանհասական խնամոցն հայրենի խայտախնդութեամբ բարբառի ձայն ցնծութեան խոստման աւետեաց. (Տօնակ.։)
ՀՆԳԵՏԱՍԱՆԱՄԵԱՅ ՀՆԳԵՏԱՍԱՆԱՄԵԱՆ. πεντεκαιδεκαέτης qui quindecim annorum est. Ունակ հնգետասանամեան ամաց (անձն, հասակ, միջոց ժամանակի, եւ այլն)
ՀՆԳԵՏԱՍԱՆԱՄԵԱՅ ՀՆԳԵՏԱՍԱՆԱՄԵԱՆ. πεντεκαιδεκαέτης qui quindecim annorum est. Ունակ հնգետասանամեան ամաց (անձն, հասակ, միջոց ժամանակի, եւ այլն)
Ձեռնաջողութիւն, դիւրուսումնութիւն, զգեղեցկութիւն դիմաց, եւ զլաւութիւն հասակի. (Կլիմաք.։)
Ահա զանցեալ էին զհասակաւ վասն յերկար ծերութեանն, յորս հատեալ էր զմանկասերութիւնն. (Փիլ. իմաստն.։)
Վաթոնականգնեան գոլով ըստ երկայնութեան հասակին. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Քառասնամեան գոլն. հասակ քառասուն ամաց.
Անհանճարեղագունի հասակին տուեալ զգործոցն խոհականութիւն. (Յհ. իմ. ատ.։)
Ի մէջ իմացականացն է զանազանութիւն անհասականութեան. (Լմբ. սղ.։)
Դիւրաշարժութիւն անուոյ, կամ լեզուի, երիտասարդական հասակի. (Լմբ. առակ. եւ Լմբ. սղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
νεότης, ἠλικία, ἑφηβία adolescentia, juventus, pubertas Վիճակ եւ հասակ երիտասարդական. արբունք. արիութիւն, այսինքն այրութիւն. կտրիճ հասակ.
Գեղեցիկ հասակ՝ զուգամասնութեամբ վայելչացեալ. (Պիտ.։)
Օգուտ կենաց եւ կենցաղոյս. բարիք հասակաց.
Հաւասարաժամանակ եւ հասակակից. (Աթ. հոգ.։)
Որ ի չափ հասակի մարմնաւորութեան թմբրեալք են։ Առաջին անցն նշանակէ զչափ մարմնաւորութեան։ Ոյք համբերեն նեղութեանց ի հնոցի խցին, փոփոխին ի մարմնաւորութենէ ի հոգեւորութիւն. (Վրք. հց. ՟Բ։)
μέγεθος magnitudo, proceritas. Մեծութիւն հասակի կամ մարմնոյ.
Առաջնոցն (հսկայից) զօրութեամբ եւ յաղթանդամութեամբ յուղացեալք։ Բէլ յօրացեալ եւ ապաստանեալ ի յոյժ բազկի եւ ի յաղթանդամութիւն հասակի. (Եւս. քր. ՟Ա։ Արծր. ՟Ա. 2։)
Ի դէպ է ի հասակակցացն պատրիլ, եւ ի քաղցրաբանութենէն մոլորիլ ... Քաղցրաբանութեամբ ասէ ջանան արբուցանել քեզ հրապոյրս պղտորս. (Լմբ. առակ.։)
Զանարգասաւորութեան մարմնոյն պարսաւանս՝ ըստ նկնաձեւ հասակին, եւ այլոց մասանցն տգեղութեան. (Պիտ.։)
Ի բարեչափութիւն հասակի, ի գեղեցկամասնութենէ անդամոց. (Սկեւռ. լմբ.։)
Առաւելեալ երկայնութեամբ հասակի, կամ բարձրութեամբ.
Ստեղն երկայնահասակագոյն. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)
Խոստովանեցուցէ՛ք զկատարեալսն հասակաւ. (Շ. թղթ.։)
Նախկին սկզբնաւորութիւն հասակի, եւ բանից, եւ իրաց.
Հասակ կենաց մարդոյ. եաշ.
Զմտաւ ածեն յամս ամաց յերիտասարդութեան հասակին մնալ. (Երզն. մտթ.։)
Ես եղբարք վաթսուն եւ հինգ ամի՛ եմ ի տէր մեր։ Անցեալ խորհրդովք զամօք (կամ զամեօք) իւրովք գնայր. այս ինքն հասուն խորհրդովք քան զհասակն վարէր. (Եւս. պ. ՟Բ. 24։ ՟Զ. 3։)
Ո՞ ի ձէնջ առ հոգալ իւրում յաւելուլ կարիցէ ի հասակ իւր կանգուն մի. (Մտթ. Զ. 27.) յն. հոգալով, կամ հոգացօղ։
Եւ էր հասակ սրբոյ կուսին՝ երկայն, սպիտակ, շնորհիւ ի լին։ Որպէս ծընունդ հրնշիւք կուսին, նոյնպէս սնունդն բարեօք ի լին. (Ներս. մոկ.։)
մանաւանդ, ՏԻՔ, տիոց, կամ տից - ՏԻ մանաւանդ, ՏԻՔ. ἕτος, ἕτη, ἠλικία aetas. Հասակ. որպէս ամ հասակի. չափ եւ ժամանակ կենաց. եւ Դար. տարիքը.
Տիովք մանուկ։ Ի հասակ եւ ի տիս հասեալ որդւոց նորա։ Մանկագոյն տիովք. (Խոր. ՟Գ. 40։ ՟Ա. 16։ Արծր. ՟Բ. 3։)
Մեծութեամբ մարմնոյ. տիովք հասակի, եւ ուժով ըիտրեալք. (Բրս. ՟խ. մկ.։)
Նոյն տինս է եւ դանիէլ (ընզդ երեմիայի)։ Եւ երեք մանկունք ի նոյն տիս հասակաց, մինչդեռ յաճել եւ ի ծաղկի էին. (Ոսկ. ես.։)
ՅԱԶԴՈՋ. Փոխանակ գրելոյ ՅԱՍՏՒՈՋ. այս ինքն յառոյգ հասակի. ի ժրութեան. յառուգութեան.
Արջք օրհասականք. (Եղիշ. ՟Ա։)
Բերս եւ անբերութիւնս պտղոց։ Բերոց եւ անբերութեանց։ Անիրաւութեանց բերս եբեր ժամանակն այն։ Ի հասակի ափման յղփութեան ամենեցուն որայիցս, եւ ի բերի անկցի ի վերայ չարն (ջրհեղեղի). (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. լին.։ )
Այր չափ հասակաւ, հեր գանգուր, կարթք գելք, ծաւի. (Ճ. Գ.։)
Մարմնոյդ հասակդ առոյգ եւ գործասէր, մինչչեւ է ի դեռ ծերութեան հասեալ. (Լմբ. ժղ. ՟Ժ՟Բ. 1.) իմա՛ ի տարիս կամ ի տիս, ի ժամանակ։
Յախտից մեղաց հասակդ ի զատ. (Գանձ.։)
Զկատարեալսն հասակաւ յետ ժամանակի ինչ մկրտեցէ՛ք. եւ որք տղայք են եւ մանկունք, զնոսա ի ժամն մկրտեցէ՛ք. (Շ. թղթ.։)
Հրէայքն ժամ ի ժամ անցեալ զօրհասաւն. յն. զօրհասական ժամաւն անցեալ. (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 13։)
Մատաղատունկ եւ ո՛չ զմատաղ հասակէ ինչ ասէ, այլ զխակ տնկոյ (յն. զնորոգ տնկելոյ), որ այն ինչ յերախայից (յն. երախայացեալ) ի ձեռնադրութիւն մատչիցի։ Սակայն եւ ոչ զայն գիտեն հեթանոսք յունաց, զի խակք են. (Ոսկ. ես.։)
Ի ծագ գլխաւորութեան մասին ասիայ։ Ի աւարտմանն լրութեան հասակի իւրոցն կենաց. (Նար.։)
Որպէս ոք ի կատարեալ հասակի եւ աստիճանի գիտութեան գոլով՝ հեգից եւ վանգից պիտոյանայ ուսման. (Ոսկ. ես.։)
Ձառ հասակ (կամ ձառ հիւսակ) եւ անյարիր գիծք. (Ճ. ՟Ե. յիշատ.։)
Ետ բերել նալ ծանրագին եւ բարձրահասակ, եւ դնել ի վերայ կաթողիկէին անւոյ (զի լիցի մզկիթ). (Վրդն. պտմ.։)
ՉԱՓ ՀԱՍԱԿԱՒ. որպէս Չափահասակ, կամ չափաւորեալ ըստ հասակի. չափահաս, կամ օրթա պօյլու.
Ունէր մարմին չափ հասակաւ։ Այր չափ հասակաւ. (Իգն.։ Ճ. ՟Գ.։ եւ Վրք. ոսկ.) ուր տպ. այր չափահասակ։
Առաջին եւ երեկոյին պահ՝ մարդոյն մանկութեան հասակն է. երկրորդ՝ երիտասարդականն է. երրորդ՝ ծերականն է. (Մեկն. ղկ.։)
(որպէս թէ որդեակ կենդանաց) μοσχάριον, μόσχος vitulus, -la, juvencus, -ca. ռմկ. հորթ, մոզի, մոզիկ. (յն. մօ՛սխօս, մօսխա՛ռիօն. լտ. վի՛թուլուս. լծ. ընդ Վիթ. վթիկ) Ծնունդ արջառոց, եւս եւ եղանց, մատաղ հասակաւ. ... տե՛ս եւ ԵՐԻՆՋ. եւ ԶՈՒԱՐԱԿ, իբր դուարիկ.
Այր հասակաւ խոնարհեալ յալիս։ Եթէ իցես ծեր եւ ծոյլ, ալիքն զքեզ ոչ շահեցուցանեն. (Լաստ. ԺԸ։ Սրգ. Բ. պ. Գ։)
αὑξάνομαι cresco, augeor Զարգանալ. մեծանալ եւ առաւելուլ իրաց իրաց, տնկոց եւ կենդանեաց՝ քանակաւ կամ հասակաւ. աճիլ, մենծնալ, երկննալ. պէօյիւմէք. արթմագ. ազմագ. իզտիատ պուլմագ.
Աճէ եւ զարգանայ հասակաւ. (Ագաթ.։)
ԱՆՏԻ, տիոյ, ոց. ԱՆՏԻ. որ եւ ԱՆՏԻԱԿԱՆ. Պակաս ի տիոց. անկատար հասակաւ. եւ Տհաս. եւ Կարճեալ ի կենաց աշխարհի.
Կոյսք զանկատար յոյսս աշխարէին, եւ պատանեակք զանտիս հասակսն. (Փիլ. յովն.։)
Աչեղ, բարձրահասակ, եւ կարմրայտ. (Խոր. ՟Ա. 25։)
Պարտ այնպէս էր՝ ասէ, ընդ բռամբ արքայի ի սպաս զոհիցն պաշտել զայն։ Ո՛չ արժան՝ ո՛չ պատշաճ, ասէ, մերոյ չափոյ հասակի. եւ այլն։ Սոյնպէս իմա՛ եւ զայն.
Յորժամ յաստիս յուժի զօրացաւ կեղծաւորական բարի համբաւն. (Լաստ ԻԱ. ԻԲ։) Ուստի եւ Արբունք. հասակ առոյգ.
Ոմանք ի բուսոց տհաս հասակին չարութեամբն յերկարաձգեալ. (Նար. ՟Ժ՟Ա։)
Բարձր եւ լայնհասակաւ. (Ագաթ.։)
(Ծերն կամ պառաւն) օգնեալ եւ ի նոյն ինքն ի հասակէն առ հեզագոյնն եւ լռինն (վարս) (Բրս. հց.։)
κολοβός currus βραχύς brevis μικρός parvus. Նուազ ըստ երկարութեան կամ ըստ բարձրութեան. հակիրճ. համառօտ. կարճառօտ. կարճիկ. կարճահասակ. եւ Սուղ ըստ ժամանակին. ... պ. խօրա. լտ. գու՛րդուս. իտ. գու՛րդօ, սքա՛րձօ. դաղմ. քռա՛թքի. Իբր հակառակ երկայն գոլոյ՝ ասի.
Կարճ հասակաւ. (Ղկ. ՟Ժ՟Թ. 3։ Խոր. ՟Բ. 6։)
Ի կոյտ հասակին իւրեանց հայեցեալ հպարտացան. (Վրդն. պտմ.։)
Հարթ եւ ուղիղ հասակաւ, վայելուչ եւ պայծառ երեսօք. (Արծր. ՟Ե. 11։)
Թո՛ղ աճեսցի մանուըս, եւ զարգասցի բոքր մի ճիղմ եւ մատաղ հասակն. (Ոսկ. եփես. ՟Ի՟Ա։)
Մխիլ ի քննութիւն առակացն սողոմոնի։ Սկսանի յառաջին հասակն, եւ ի մխելն յաշխարհս բնութեանս ծննդոց. (Լմբ. առակ.։)
ՅԱՂԹ. որպէս Յաղթօղ. մեծ. զօրաւոր. վիթխարի. բարձրահասակ. քաջ. վսեմ.
Յաղթ մարմնով, անճոռնի հասակաւ. (Պիտ.։)
Որ կատարեալն իցէ հասակաւ, եւ յուզից եռանդման մանկութեան հասեալ. (Ոսկ. ես.։)
զանասուն պաճարս բազմացուցանեն, մեծահասակս, քաջամարմինս, եւ յոյրս (կամ յովրս) ցուցանեն համակեալս ի գիրութեան. (Խոր. ՟Գ. 59։)
Փոքրկանան ստուերք տարերց երկրի, եւ կարճին շուքք հասակաց. (Վեցօր. ՟Զ։ եւ Շիր.։)
ՍԿԱՅ կամ ՀՍԿԱՅ. γίγας gigas. Այր յաղթանդամ՝ վիթխարի, բարձրահասակ եւ զօրաւոր. քաջ.
Մանաւանդ՝ Մատաղ հասակաւ. տխեղծ. եւ Տղայամիտ. տգէտ. տխմար. խակամիտ.
Ի տհաս տղայէ։ Ի տհաս մանկունսն։ Տհաս հասակ։ Ի տհաս հասակէ։ Ի բուսոյ տհաս հասակին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 18։ Շ. մտթ.։ Լմբ. առակ.։ Ճ. ՟Ա.։ Նար. ՟Ժ՟Ա։)
Այս է սովորութիւն նորա առ տհասսն, եւ յարձակել ի վերայ նորահասակացն. (Աթ. անտ.)
ՓՈՔՈՒՍՏ, կամ ՓՈՔՐՈՒՍՏ. (առաւել ռմկ. ) Ի փոքր հասակէ. ի մանկութենէ. պըզտըկուց.
Մարկոս էր հասակաւն քարց, եւ անմորուս. (Հ. մեհեկի ՟Ի՟Զ.)
Կարճահասակ էր, եւ քարց, եւ ի վերին շրթանն ունէր սակաւ մի մորու։
Անդամօք կանգնի հասակ. (Յճխ.։)
Որ էր պատկերաւն եւ հասակաւն անհա՛ս գեղեցիկ. (Մարթին.։)
Ի ծաղկի հասակին՝ յառոյգ գեղեցկութեանն. (Ածաբ.։)
Որ երդնու յոսկին կամ ի պատարագն, արժան է։ Տայ ի կողմանց, ուստի արժան իցէ։ Խօսէին զայն ինչ՝ զոր ոչ էր արժան։ Զգուշանալ արժան է։ Ո՛չ է արժան գործել ի շաբաթու։ Ո՛չ արժան ո՛չ պատշաճ մերոյ չափոյ հասակի կեղծաւորութեամբ մտանել։ Ո՛չ է առնն բանսարկուի արժան ի տան թագաւորին լինել.եւ այլն։
Արսինն թռչուն է օդագնաց, հասակաւ եւ գունով եւ ձայնիւ որպէս սարիկ. ոտն կարճ է, եւ ճանկն սուր. հետեւակ չկարէ երթալ, բարձր բոյն դնէ, եւ բարձր որսայ իւր կերակուր. (Վանակ. հց.։)
Յառաջին հասակէդ հաստատեալ քաջ եւ բարի աւանդօք, զորս ծնօղքն՝ միշտ թուելով զտէրունեան օրէնսն՝ պատմէին. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Բայացեալքն՝ եթէ՛ գազանք, եւ եթէ՛ թռչունք։ Ուր բնակեալ բայանայր զօրավարն տաճկաց՝ զօրհասական արջոյ բերելով նմանութիւն. (Արծր. ՟Բ. 7։)
Կարճ հասակաւ, եւ գծուծ (կամ գձուձ) տեսլեամբ. (Խոր. ՟Բ. 60։)
Գազանաբար զչարդ գօշել աճեցեալ հասակ. (Պիտ.։)
Զի մի՛ թողուցուն զյաղթութիւն եւ զարմասցին ընդ երկարս հասակաց. (Եփր. ել.։)
παρηκμακώς, ὐπεργήρως senes, decrepitus, exoletus Անցեալ զամօք. հնացեալ աւուրբք. ի խոր ծերութիւն հասեալ՝ անձն, կամ հասակ. խիստ ծեր, հալւոր կամ պառւած, խռֆած.
πυγμαίος, νάνος pymaeus, nanus, pumilio, pusillus homo Կարճահասակ յոյժ՝ իբր թզաչափ երեւեալ, գաճաճ.
Լինի եւ թզուկ մօտ յովկիանոս ի սպիտակ լերինսն։ Կղզի մի է հանդէպ արեաց ի հնդկաց ծովուն, յորում թզուկք լինին երեքթզեան հասակաւ. որք եւ պատերազմին ընդ խորդուց հաւուց՝ վասն ճարակելոյ նոցա զանդաստանս թզկաց. (Խոր. աշխարհ.։)
Առ կատարելահասակս, որք յիմաստս եւ ի բան հասեալք. (Յհ. իմ. ատ.։)
Լնոյր ասացեալն։ Ծաղկէ լնու չափ հասակին. (Շ. մտթ.։ Լմբ. սղ.։)
Անխարդախ հասակ խաղակաց է. յորմէ եւ խաղակն նախկին անուանեցաւ. (Փիլ. լին. ՟Դ. 188։)
ծաղիկ հասակի, կամ ծաղիկ հասակ. այսինքն դեռափթիթ, առոյգ տիք.
Ի ծաղիկ (այլ ձ. ի ծաղկի) մանկութեան տիսն։ Ի ծաղիկ հասակ մանկութեան. (Ճ. ՟Բ.։)
ըստ մանկութեան տիոցն ի ծաղիկ (յն. ի ծաղկի) հասակի։ Ի ծաղկի հասակին մանկութեան. (Նիւս. ի սքանչ.։)
Աճեաց, եւ եղեւ պատանեակ ի ծաղիկ հասակի. (Աթ. անտ.)
Յարտասուս եւ ի դէմս տխուր, եւ ի ծմրեալ կերպարան հասակիդ նայիցիք. (Պիտ.։)
Որք կարողք մանկագոյնք են հասակաւ, զգոյշ կացցեն ի միսոյ եւ ի գինւոյ. (Յճխ. ՟Թ։)
Աննման են այլոց կեանք նորա։ Հասակ ծերութեան՝ կեանք անարատք. (Իմ. ՟Բ. 15. ՟Դ. 9։)
Մանուկ մատաղ։ Մանկունքս մատաղ են։ Իբրեւ զմարմին մանկան մատաղոյ։ Որդեա՛կ իմ մատաղ։ Որթ մի մատաղ եւ բարի։ Քան զորթ մատաղ, եւ այլն։ Եթող որդի մատաղ հասակաւ. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Սա միջակին է խրատ մարդոյս, յորժամ շարժի ախտիցըն բոյս. իմա՛ զգոյականն զօրութեամբ. այսինքն՝ միջակ հասակին, կամ երիտասարդին։
Կարճահասակ էր, եւ քարց. եւ ի վերին շրթունն ունէր սակաւ մի մորու. (Հ=Յ. մարտ. ՟Դ.։)
Թախծեալ դիմօք, եւ նկուն կորացեալ հասակաւ. (Պիտ.։)
Շունչ վախճանին չեւ էր հասեալ։ Աւազակն մինչեւ ի վերջին շունչն ոչ ձգեաց խտրոց սիրոյ։ Անդրոնիկոս ի յետին շունչն հասեալ է։ Արջք օրհասականք ընդ վախճանել շնչոցն՝ հզօրագոյնք կռուին. (Ագաթ.։ Լմբ. պտրգ.։ Տէր Իսրայէլ. յնվր. ՟Ի՟Դ.։ Եղիշ. ՟Ա։)
Լերինքն զանասուն պաճարս բազմացուցանեն մեծահասակս. (Խոր. ՟Գ. 59։)
Իբրեւ օրհասականք ընդ ոգիս ջանայցեն. յն. յոգւոց հանցեն։
Սովորք ոմանք եւ հասակակիցք. (Նար. երգ.։)
Կերակրիս իբրեւ զստնդիայ։ Էառ զստնդիայն ... ստնդիայն եցոյց մատամբն իւրով զհայր իւր։ Դեռ ստնդիայ է։ Ի ստնդիայ հասակի։ Ի ստնդիաց ժամանակին. (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։ Լմբ. վերափոխ.։ Բրսղ. մրկ.։ Վեցօր. ՟Ա։)
Վիշապ կոչէ զսատանայ. քանզի սովոր են գիրք զկէտս մեծամեծս՝ որ յաննաւագնաց ծովս, վիշապ կոչել՝ վասն յոյժ մեծ եւ անճոռնի հասակին. (Գէ. ես.։)
Վասն տգիտութեան, կամ վասն տխեղծ հասակի չկարիցէ ինչ արժանիս իմանալ զնմանէ։ Մանուկն յաղագս տխեղծ հասակին՝ տեսեալ օձ՝ ձուկն կարծէ զայն։ Առաւել եւս մանկաւոյն. զի բազում անմտութիւն է դեռ ի տխեղծ հասակին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 2։ Երզն. մտթ.։ Բրսղ. մրկ.։)
ἅπειρος inexpertus ἱδιώτης idiota δημώδης vulgaris, rudis. Ախմար. տգէտ. անփորձ. տհաս մտօք կամ հասակաւ. (արմատ բառիս ըստ Հին բռ. է խամար, իբր գիտուն)
Իսկ որք քան զնոսա ի տհերծ հասակին էին, ոտիւք զերկիր հարկանէին. (Լաստ. ՟Ժ՟Ա։)
Անճոռութեամբ անհասականաւ վեհագոյն ամենեցուն փակեալ գտանի. . . Ի տեսութենէ իմաստից քննութեան մեր փակեալ. (Նար. կուս.։)
Ի դեռաբողբոջ եւ յաղփուն հասակին. (Կեչառ. աղեքս.։)
ԱՃՈՒՄՆ որ եւ ԱՃԵՑՈՒՄՆ. ԱՃԵԼՈՒԹԻՒՆ. Աճելն՝ ըստ ամենայն առման. առաւելութիւն, եւ յաւելուած՝ բուսոց, հասակի, սերնդոց, պատուոյ եւ այլն. αὕξησις incrementum, augmentum աճիլը, մենծնալը, շատնալը. իզտիատ. զիյատէթ. թարագգա.
Սերմանք աճման։ Ի հասակ աճման համբառնալ. (Նար.։)
Զսոսա եւ զնոսա իբրեւ զամոխախս ի նոյն յանձանձիչ գոգս տանի զամենեսեան։ Յառաջին իսկ հասակէ ընդ օրինօքն սնեալք, զամողխախ սննդեանն զառաքինութիւնն թողեալ՝ փախեաք անկաք ի հաւատսն Քրիստոսի։ Զչարեացն (կամ զկարեացն) ասացեալ իսկ է մերովք ամոխախ անուամբքս. հուր է՝ ասէ՝ անդ, եւ խաւար, եւ կապանք, եւ որդն անվախճան. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։ եւ Գաղ. եւ Եբր.։)
Ամուրեաց քահանայիցդ՝ որ ըստ աշխարհի. զի որում ի մանկական հասակին հասանէ վախճան ամուսնոյն, եւ այլն. (Շ. ընդհանր.։)
Եւ այլ ոմն ընդ նմա փոքրիկ այրուկ մի։ Տեսանէր ի հովտի միում փոքրահասակ այրուկ մի. (ՃՃ.։)
Տղայական հասակն անփորձ է բարւոյ եւ չարի. (Վրդն. աւետար.։)
Ի տղայական հասակէ աչացու գոլով. (Յհ. կթ.։)
ἠβή, ἑφηβότης, ἁκμή pubes, pubertas, maturitas, vigor, firma aetas Որպէս Այր բուն, կամ արբեալ ըստ բաւականին, այսինքն ոռոգեալ. իբրու Առոյգ հասակ. տիք պատանեկութեան՝ յարմար ի զինուորութիւն եւ յամուսնութիւն.
Սնար որպէս մանուկ մինչեւ յարբուն հասակի. (Ճշ.։)
Առ ամենայն հասակ. առ նախնի ժամն (մանկութեան) ժամանողաց, եւ առ երկրորդ կոչեցեալ չարփու արբունն. (Նար. Գ։)
Զամենայն արբուն մանկութեան կոտորեալ ապականեցին։ Զարբուն մանկութեան հասակն անցուցին։ Յարբունցն մանկութենէ )կամ) թեան) պատանիքն։ Զարբունց մանկութեանցն զծաղիկ. (Փիլ.։)
Կամ որք բոլորովին արբմամբք հասակին. (Բրս. ի կա. սղ.։)
Յարբունս հասեալ մանկանն հասակի. (Խոր. Բ 77։)
Մանկութեան արբունք հասակի. (Նիւս. կուս.։)
Յարբունս տիոցն։ Դեռեւս յարբունս տիոցն են։ Ոչ անկատար հասակք, այլ ամենեքեան յարբունս տիոց՝ ի ճահ գոլ պատերազմական գործոյ. (Պիտ.։)
Քահանայապետութեան ինչ արժանի գործ ոչ գործէր։ Գեղեցիկ խորհուրդս զարժանի հասակին։ Երազ պատմել արժանի ժամանակին։ Ոչինչ արժանի մահու կամ կապանաց ունէր վնաս.եւ այլն։
ԱՒՍԱՐԴ կամ ՕՍԱՐԴ. πρεσβυτέρα, πρεσβύτις vetula, anus, maxima natu Պառաւ. կին աւագ կամ երիցագոյն հասակաւ.
Եւ ոչ զաղջկունս միայն, այլեւ զաւսարդս, այլեւ զզուգահասակս. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Կին մի մեծահասակ եւ սաստիկ գերմակ եւ գէր. (Վրդն. առակ.։)
Հասակս իմ պանծալի գթոտեալ՝ թափեալ ի վայելչալի պերճութեանց. (Կեչառ. աղեքս.։)
ԵՐԱԽԱՅ. κατηχούμενος catechumenus ἁμύητης nondum invitatus Համբակ հաւատոյ՝ չեւ մկրտեալ, այլ մկրտելի՝ մեծահասակ. որ եւ ասի ԿՈՉԵՑԵԱԼ ՅԸՆԾԱՅՈՒԹԻՒՆ. Անկնիք. անկնունք.
ԵՐԻՎԱՐ կամ ԵՐԻՒԱՐ. ἴππος, πῶλος equus, equuleus պ. րէհվար. Ձի ընտիր յառոյգ հասակի, սրավար, կամ պատերազմական. նժոյգ. եւս եւ Գրաստ. աղեկ ու քալուկ ձի.
իբրեւ զհասակ ինքնին անկեալ ի զօղնոյ։ Երկիրն ինքնին բերէ զպտուղն։ Դուռն՝ ինքնին բացաւ նոցա.եւ այլն։
Որ է հասակն քրիստոսի ըստ լուսնին լրացեալ անարատ կատարեալ. (Բրսղ. մրկ.։)
Աճեալ գայր հասանէր ի հասակ լրմանն. (Ճ. Գ.։)
Յաճման հասակին ախտ չարութեաննգործոց ցանկութեամբն հանդերձ երեւի խլրտալով ի մարմինն. (Երզն. մտթ.։)
cf. ԿԱՐՃԱՀԱՍԱԿ.
Հասակաւ վայելուչ, կցայօնս. (Մարթին.։)
νέος juvenis νήπιος infans եւ այլն. Նորածին, դեռաբոյս հասակաւ. երախայ. տղայ. կացի (իբր նոր ոտք ելած) մանուկ. պատանի. երիտասարդ. եւ Զաւակ, եւ Աշակերտ. (լծ. յն. բա՛իս կամ բէ՛ս, մանուկ, մանչ. պրս. հէմբա, համբա, ընթացակից, արբանեակ. ճորտ, փոքրաւոր։ Իսկ Հին բռ. ըստ մտի արդեօք գրէ.
Ի համբակ հասակէ տղայական տիոցն. (Արծր. ՟Ե. 2։)
Հասուն հասակօք։ Ի հասուն հասակ. (Փիլ. նխ. ՟բ.։ Եզնիկ.։)
Երիցս ձաղկեցայ. որ բրով երից հարուածով ձաղանքն էին՝ ասէ. Ոսկ. ՟բ. կոր.։ Պատուհասակոծ ձաղանօք արտալածեալ արտաքսէր ի տարէն զանվայելուչ վաճառս. (Անան. եկեղ։)
Գայ հասանէ առ հասկ հասակիս անհնարին բարկութեամբ՝ մանգաղն առ հունձսն. (Նար. ՟Լ՟Ը։)
παῖς puer παιδίον, παιδάριον puerulus νεανίσκος, νέος, νήπιος, -ον, βρέφος juvenis, infans. cf. ՄԱՆԿՏԻ. յորմէ ռմկ. մանչ, մանչուկ, մանչիկ. Տղայ մանրիկ. սաղմն, եւ երեխայ նորածին, կամ սակաւահասակ. զաւակ, որդի. տղե կ.
Էր կարճահասակ, եւ մօրուսն երկայն մինչւե ի ծունկսն. (Տէր Իսրայէլ. յնվր. ՟Ի.։)
Ունէր հասակ համեմատ քաջութեանն, եւ առաքինութեան ոգւոցն որսորդ. (Խոր. ՟Բ. 49։)
Էր յոյժ գեղեցիկ պատկերօքն։ Էր վայելուչ հասակաւ, եւ գեղեցիկ պատկերաւ. (Վրք. հց. ՟Դ. եւ ՟Ժ՟Դ։)
Ընդ սխալոտ մարմնով կապեալ եմք։ Սխալոտ եւ դիւրայանց հասակիս (մանկութեան)։ Տկար եւ սղալոտ եմք մարդիկ։ Զընկերն այպանէ ստութեամբ գոլով եւ ինքն սխալոտ բնութիւն։ Ոչ է մարթ չգալ գայթագղութեան՝ վասն սխալոտ եւ նիւթական բնութեանս. (Ի գիրս խոսր.։ Սարկ. աղ.։ վանակ. յուրախացիրն։ Լմբ. առակ.։ Երզն. մտթ.։)
ἁδάμαστος, ἁζυγής, δυσήνιος indomitus μόσχος vitulus, juvencus եւ այլն. Մատաղահասակն յանասունս՝ չեւ մղեալ ի գործ. անփորձ. անվար. անլուծ. դժուարասանձ. անհամետ. չեւ եւս ճնշեալ. պզտիկ, ճիվան, կէնճ.
Հասակագեղն փաղփեալ (կամ փաղփաղեալ) դիմօք։ Յոլովագոյն զգունոցն ունի զանազանութիւն՝ քաջագեղեցիկն փաղփեալ ձեւով. (Պիտ.։)
Փոքր եմք հասակաւ, սակայն բեղմնաւոր. փանաքիք, յոյժ գովելիք։ Թէեւ փանաքի, սակայն բազմաժամանակեայ, եւ այլն. (Մխ. առակ.։)
Լուսինն ի հնգետասան օրն բոլորի, եւ ապա փլանայ. նոյնպէս փլանի հասակ մանկութեան. (Տօնակ.։)
Քաջողջ մարմինք եւ ըստ հասակի առոյգք. (Բրս. մախ.։)
Սուրբն Մարկոս էր ալէխառն։ Յերրորդ մասն հասակի խառնին ալիք, եւ լինի մարդն ալէխառն. (Հ=Յ.։ ՃՃ.։ Ոսկիփոր.։)
Սերմն ժանտ. ո՛չ զբնութիւնն աղարտէ, այլ ցուցանէ յառաջին հասակէն բուռն հարեալ զչարեաց։ Մանկունք եւ տկար կանայք աղարտեն զմահ։ Զամենայն իսկ զհրէականսն աղարտես եւ զզոհսն։ Զգործն չաղարտէին, եւ զնշանագործն բամբասէին։ Աղարտել զսքանչելիսն, կամ զքրիստոնէութիւն։ Նաեւ քաղաքաւն եւս աղարտէին, ի Նազարեթէ է ասէին. (Ոսկ. ես. եւ Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. եբր.։)
Ի վերջինն հասանիցէ ծերութիւն, եւ սկիզբն առնէ աղճատելոյ եւ բարբանջելոյ։ Մի՛ խոտան վարկանել վասն դողդոջ եւ աղճատեալ հասակին։ Աղճատեա՛լ ալեւոր, մինչեւ ցե՞րբ ընդ քեզ լինիմ ... Աղճատեալ ծեր. (Սահմ. ՟Թ։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Ա։ Վրք. հց.։)
Աճեցուն հասակաւ։ Աճեցունս օրըստօրէ գործելով զբարեփառութեանցն իշխանութիւն. (Պիտ.։)
Յորժամ ի կատարեալ հասակն ամբարեցաւ. (Ճ. ՟Բ.։)
Ողբա՛ առ իս իբրեւ զհարսն քրձազգած ի վերայ առն իւր ամուսնոյ. յն. կուսականի, կամ կուսի. լտ. յարբունս հասակի. (որպէս նոր փեսայ, կամ խօսնայր։) (Յովէլ. ՟Ա. 8.)
Անսովոր ոճով՝ իբր զուգահասակ սննդակից, հասակակից, ժամանակակից. պօյտաշ. ἱσήλαξ aetate par, aequalis
(Միտք, զգայութիւն, եւ ցանկութիւն) հասակաւ զանազանք առ յիմանալ միայն, իսկ ժամանակաւ ամուսինք եւ զուգահասակք (յն. մի բառ)։ Յառաջնումն գոյացուցանելն ամենայնի՝ յորում եւ զաշխարհ արար, հաստատէ զամենայն ընդ նմին լի իւրեանց պտղովն ամուսին խորհրդոցն. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. ել. ՟Ա. 1։)
Մարմին միշտ հոսելով զօրէն գետոյ՝ ըստ հասակաց, եւ ըստ հասանելոյ ի վերայ նորա հիւանդութեանց՝ այլանալ բնաւորեցաւ. (Փիլ. ել. ՟Բ. 55։)
Անդստին ի տղայական հասակէն։ Անդստին ի սկզբանց։ Ի մատաղն իսկ անդստին սա տիոց. (Պիտ.։)
Անկատար հասակք. (Պիտ.։)
Ոյր չիք որոշեալ հասակ եւ ձեւ կամ գիրք. անկերպարան.
Արեւս որ ի յարեգակնէ աստի, անձեւ է եւ անհասակ. յորժամ ընդ պատուհան կամ ընդ երգս ի ներքս մտանէ, հասակ առնու. (Եւագր. ՟Ը։)
Անհեթեթ ըստ հասակի. վիթխարի, յաղթանդամ. անարի. մեծ յոյժ. ստուար. եւ ահաւոր. հանդալ. տզման. հեյպեթլի.
Անճոռնի հասակաւ, կամ անճոռնի մարդիկ։ Հսկայիցն անճոռնեաց. (Պիտ.։ Վրդն. պտմ.։)
Մի՛ զմեռեալսն, այլ զկենդանիսն աշխարեցէ՛ք։ Կոյսք զանկատար յոյսս աշխարէին, եւ պատանեակք զանտիս հասակսն. (Փիլ. յովն.։)
Յարիւն ապաժոյժ թաւալեմ զհասակդ. (Ճ. ՟Ա. ՟Բ։)
Ապաձեռն անթոշակութիւնս։ Ապաձեռնօք, եւ ամենայն մարդկան հասակօք. (Նար. Նար. ՟Ի՟Դ. ՟Լ՟Է. եւ Նար. գանձ. հոգ։)
Հասակ ունի ո՛չ ըստ բարձրութեան ստեղնական արդուածոյ բարձեալ ի շքեղութիւն. (Պիտ.։)
Ի գեղեցկութիւն հասակի աւարտել. (Խոր. ՟Ա. 28։)
Բայացեալքն՝ եթէ՛ գազանք, եւ եթէ՛ թռչունք։ Ուր բնակեալ բայանայր զօրավարն տաճկաց՝ զօրհասական արջոյ բերելով նմանութիւն. (Արծր. ՟Բ. 7։)
Առնեն գլխադիրս գլխոյ ամենայն հասակաց։ Պատառեցից զգլխագիրսն ձեր. (Եզեկ. ՟Ժ՟Գ. 18. 21. եբր. (ըստ ոմանց՝ ուսանոց նման բարձկներոյ)։)
Կեկրոփս դիփիէս ... կոչի երկբոյս, կա՛մ վասն հասակին երկայնութեան, կամ զի եգիպտացի էր, եւ զերկոսին լեզուս գիտէր. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Զարգացեալ տիօք. յարբունս հասեալ. ծաղկահասակ.
Յառաջին հասակէն ուսցի ոք՝ ոչինչ գաղտ զօտարացն զերծուլ, թէ պէտ եւ դոյզն ինչ իցէ։ Զզօրութիւնն ի բաց եհատ, զգեղեցկութիւնն եզերծ. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. յովն.։)
Խաչի կամաւ ընծայեաց։ Աճման հասակի զնոյն ընծայեցեր։ Յայտս մաքուրս՝ հերս ընծայես (իբր ընձիւղել)։ Ի մարմնոյս անօրինելոյ ընծային պտուղք դառնութեան։ Աչաց ընծայեաց զվերստին լոյս (ետ, շնորհեաց)։ Ընծայեալ մարմնոյս զմրաշարս գիծ (գրեալ, համարեալ) եւ այլն. (Նար.։)
Էր սուրբն Պետրոս կարճահասակ, երկայնաքիթ, եւ թաւայօն։ Եւ էր սուրբն Պօղոս ճաղատ, մեծաքիթ, թաւայօն. (Հ=Յ. յունիս. ՟Ի՟Թ.։)
Բան նորա թելադիր բարգաւաճութեան ամենայն հասակի. (Նար. ՟Խ՟Ը։)
ԺԱՄԱՆԱԿ. որպէս Հասակ, տիք, աւուրք կենաց ուրուք. ἠλικία aetas
իշխան ծաղկահասակ եւ բարեմոյն, սիրելի.
Զերիտասարդ սկսանի խրատել՝ զհասակն ստամբակ եւ խստերախ. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ժ՟Ա։)
Առաջին եւ երեկոյին պահ՝ մարդոյն մանկութեանն հասակն է. Երկրորդ՝ երիտասարդականն է. երրորդ՝ ծերականն է. (Մեկն. ղկ.։)
Հասակակից եւ ընտանի այլում ծերոյ.
Հասակ իմ ծերասցի։ Ծերացեալ հասակաւ։ Որ հնանայն եւ ծերանայ, մերձ է յապականութիւն. եւ այլն։
Ի կատարեալ հասակի (ցորենոյն) ծնկակապ կազմածոյ զօղոյն՝ կատարի հասկն նորա։ Հաստատեալ վերանայ ծընկակապ կապօքն։ Ծնկակապ կապօք հանգոյց առ հանգոյց. (Վեցօր. ՟Ե։)
Ճմլել զստինս մօրն կաթնկեր հասակացն. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ժ՟Զ։)
Կշռապէս հայի յիւրն զօրութիւն։ Կշռապէս տայր զխնդիրն առնել։ Հասակագեղն փաղփեալ դիմօք, եւ կշռապէս զուգամասնութեամբքն. (Պիտ.։)
Հաւասարք տիօք, այսինքն ամօք կամ հասակաւ. հասակակիցք.
Զմարդկային զմիտսն ի վեր հանել, եւ տպաւորեաց ընդ հասական իմանալի զօրութիւնս։ Զանազանեալ են բնութիւնքն քննողացն եւ հասանողացն, եւ նոյն ինքն հասական զօրութիւն. (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. լին.։)
Գիտութիւն ինչ հասական տեսանող ի լսօղսն գործէ. (Նիւս. կազմ.։)
Իբր Բարձրահասակ.
Որ ոք գտանի ի վրաց ազգէ ընչեղ, եւ հասակեղ, եւ աջողեալ, սպանցեն զնա. (Պտմ. վր.։)
Զկողմանց հարաւոյ մարդիկն արար սեւ, եւ թանձրամարմին, եւ հասակեղ, եւ գէճ. (Ոսկիփոր.։)
Փոխանակ գրելոյ՝ Հաստակող, կամ Հասակեղ.
Չորեքկերպեան աթոռ ... հասակող, եւ բարձրայարկ, ցնծալից. (Գանձ.։)
ՀՈՒԺԿՈՒ գրի եւ ՀԱՒԺԿՈՒ, ՀՕԺԿՈՒ. Ուժեղ. ուժեղակ. կարող հասակաւ եւ արութեամբ. առոյգ եւ արի. քաջ. կորովի. զօրաւոր. հզօր. երեւելի. հոյակապ.
ՄԵԾԱՄԵԾՔ գ. μεγιστᾶνες magnates πλούσιος, ἀδρός dives, potens. Աւագանի. աւագորեար. իշխանք. ճոխք. գլխաւորք. փարըամք. մեծատունք. եւ Մեծահասակք, երիցունք հասակաւ. մեծերը.
Միջակ ի ծերութեան հասակի. միջակ ծեր.
Արիութեանցն ոչ հետեւեալ, եւ հասակաւ յոյժ յոռացեալ. (Շ. վիպ.։)
Յօրացեալ եւ ապաստանեալ ի յոյժ բազկի եւ ի յաղթանդամութիւն հասակի. (Արծր. ՟Ա. 2։)
Ըստ նկնաձեւ հասակին, եւ այլոց մասանցն տգեղութեան. (Պիտ.։)
Նոր հասեալ. նորեկ. եւ Նորոգ հասունացեալ. կանխահաս. նորատունկ. առոյգ. եւ Վաղահաս. յանկարծահաս. եւ Նորահասակ.
cf. ՆՈՐԱՀԱՍԱԿ, եւ ՆՈՐԱԹԵՔ.
Գրիգոր՝ որ վասն առաւելութեան, եւ վասն առոյգ եւ ուժեղ հասակի՝ քաջաց նուիրակ կոչեցաւ. (Ուռպ.։)
ՈՒԹՕՐԵԱՅ կամ ՈՒԹՕՐԷՔ. ὁκτώ ἠμερῶν octo dierum եւ ὅγδοον, -οα octavum, -a. Ունօղ զութ աւուրս հասակի, կամ զմիջոց ութ աւուրց. եղեալն ի մէջ կամ զկնի աւուրց ութից. եւ Միջոց ութ աւուրց. եւ Օր ութերորդ. ութ օրուան.
Յոյժ ու ի հասակըդ փըքացեր, եւ պերճալի զքեզ ինձ ցուցեր. (Շ. եդես.։)
Կերակրիս իբրեւ զստնդիայ։ Էառ զստնդիայն ... ստնդիայն եցոյց մատամբն իւրով զհայր իւր։ Դեռ ստնդիայ է։ Ի ստնդիայ հասակի։ Ի ստնդիաց ժամանակին. (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։ Լմբ. վերափոխ.։ Բրսղ. մրկ.։ Վեցօր. ՟Ա։)
Կերակրիս իբրեւ զստնդիայ։ Էառ զստնդիայն ... ստնդիայն եցոյց մատամբն իւրով զհայր իւր։ Դեռ ստնդիայ է։ Ի ստնդիայ հասակի։ Ի ստնդիաց ժամանակին. (Եփր. ի ծն. քրիստոսի.։ Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։ Լմբ. վերափոխ.։ Բրսղ. մրկ.։ Վեցօր. ՟Ա։)
ՎԱՂԱՀԱՍ. Վաղ հասունացեալ. կանխահաս. որ եւ ՎԱՂԱՀԱՍԱԿ. երախայրիք. կանուխ հասած՝ եղած պտուղ, թուրքանտա.
որպէս յն. լտ. εὑμέθης procerus, ingens, immanis. գրի եւ իբր ռմկ. ՎԻԹԽԱՐ. Յաղթանդամ. բարձրահասակ. մեծամարմին. հսկայ. անարի. անհեթեթ. մեծղի .... գուցէ իբր պ. պէթ խար, անճոռնի էշ. իշու կտոր, հանդալ.
Յաղթանդամք մարմնով եւ վիթխարիք։ Տորք վիթխարի հասակաւ եւ ուժով։ Զտիտանեանն զայն վիթխարի եւ աշխոյժ։ Ընդ վիթխարի սկայիցն միակամեալ. (Խոր. ՟Ա. 8։ ՟Բ. 7։ Յհ. իմ. պաւլ.։ Յհ. կթ.։)
Իբրեւ օրհասական վիրաւօր։ Բազում վիրաւորս յերկիր անկեալ դիաթաւալ խաղային. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Զ։)
(Կինն յանկատար հասակի) յամուսնանալն՝ հատանի կամ միջոցի յերկուց վտառանացն, յորմէ եւ մահանայ. (Մխ. դտ.։)
Սուգ տարաժամ։ Տարաժամ սգով թախծեալ։ Պտուղ նոցա անպիտան տարաժամ ի կերակուր։ Ի տարաժամ հասակի (ծերութեան) ծնանէր։ Մի՛ լիցի անդ տարաժամ աւուրց (վաղամեռիկ ոք).եւ այլն։
Ի տարախօս եւ յանպատշաճ հասակի (մանկութեան)։ Արձակեաց յօրհնութիւն զլեզուս տարախօս տղայոցն. (Ածազգ. ՟Թ։ Ճ. ՟Գ.։)
Voir tout