s.

state of a persecutor.

s.

Հալածիչն գոլ. հալածելն.

Զպօղոս ի հալածչութենէ անտի ի քարոզութիւն անդր փոփոխէ. (Կոչ. ՟Է. յն. ի հալածելոյ՝ ի քարոզել։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հալածչութիւն հալածչութիւնք
accusatif հալածչութիւն հալածչութիւնս
génitif հալածչութեան հալածչութեանց
locatif հալածչութեան հալածչութիւնս
datif հալածչութեան հալածչութեանց
ablatif հալածչութենէ հալածչութեանց
instrumental հալածչութեամբ հալածչութեամբք