testator.
διαθέμενος testator, testamentarius. Գրօղ կտակի. տանուտէր որ առնէ զկտակ.
Ուր կտակ է, հարկ է զմահ ի մէջ բերել զկտակագրի։ Զիա՞րդ իցէ հաստատուն, մինչ կտակագիրն կենդանի է. (Եբր. ՟Բ. 16. 17։)
Կտակագիրք կամօք իւրեանց գրեն, եւ կամօք դարձեալ լուծանեն. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Գ։)
Վասն դաշնաւորութեան կտակի, եւ կտակագրացն դիմաց. (Մխ. դտ.։)
Եւ իբրեւ Նօտար՝ գրիչ կտակի.
Զկտակագիրսն առ իւր նստոյց. (Պտմ. աղեքս.։)
Եւ Օրինագիրն աստուած տուիչ տախտակաց ուխտի.
(Սուրբ կոյս) կտակագրին տապանակ, անճառ լուսոյն աշտանակ. (Գանձ.։)
ԿՏԱԿԱԳԻՐ, գրոյ, գրով, կամ գրի. գ. διαθήκη testamentum. գիր կտակի. որ եւ Կտակ. անդարձագիր.
ոչ գոյ անդ մահ՞ եւ ոչ կտակագիր։ Առնէր կտակագիր։ Եբեր առ նա կտակագիր հռոմայեցւոյ ընտանւոյ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 15։ Սոկր.։ Վրք. հց. ՟Է։)
Մարդ եթէ մեռանի առանց կտակագրի։ Թէ չառնէ կտակագիր, եւ այլն. (Մխ. դտ.։)