Կինամոմոն

s.

ԿԻՆԱՄՈՄՈՆ կամ ԿԻՆԱՄՈՆ. Բառ եբր. գիննէմոն. որ եւ գանաթօպ . եղէգն ընտիր. κωνάμωμον, κινάμωμον cinnamo, -mum;
cinamomum. իտ. canella. Նոյն ըստ Կասիա (զոր տեսցես), եւ ընդ Դարիճենիկ. դարչին։ (Ել. ՟Լ. 23։ Երգ. ՟Դ. 14։ Առակ. ՟Ե. 17։ Երեմ. ՟Զ. 20։)

Կինամոն ... կինամոմոն ... Զկինամոմոնէ ասեն, թէ եւ այլն. (Նար. երգ.։)

Կիամոմոն արմատ է բանջարոյ, որ լինի ի տմորիս հայոց։ Ի խնկենեաց ոստսն տեսանեն ... Կինամոնս ելեալ. (Վրդն. ել. եւ Վրդն. յանթառամն.։)

ԿԻՆԱՄՈՄՈՆ ՀԱՅՈՑ, ըստ Մխ. երեմ.

Մի ի խառնուածոցն խնկոց կինամոմոն է՝ պտուղ բանջարոյ, որ եւ գտանի ի տմորիս հայոց, եւ յայլ աշխարհ. եւ ոչ միայն անուշահոտ է, այլ գոյ եւ գիտական զօրութիւն ի նմա. զի ընդ քուն խօսել տայ, եւ յայտնէ զծածուկս սրտի։