s.

carbuncle, ruby.

s.

ἅνθραξ carbunculus (որպէս թէ Կրակահան) Ակն պատուական հրագոյն. որ եւ ԿԱՅԾ ասի. cf. ՍՈՒՏԱԿՆ. եբր. ֆուք. թարշիշ։ (Ել. ՟Ի՟Ը. 18։ Ես. ՟Ծ՟Դ. 11։ Եզեկ. ՟Ժ. 9։)

Կարկեհանի, որ է նման կայծականց։ Կարկեհանն կայծ կոչի. (Նչ. եզեկ.։)

adj.

ԿԱՐԿԵՀԱՆ. ա. ԿԱՐԿԵՀԱՆԵԱՅ. ἁνθράκιος qui est e carbunculo. ինչ է ի կարկեհանէ.

Կարկեհան ակամբք. (Նար. ՟Հ՟Ե։)

Արարից կարկեհանեայ զապարանս քո. (Ոսկ. ես.։)

ԿԱՐԿԵՀԱՆ ըստ ՟բ նշ.

Ընդ կարկեհանաց աստուածատունկ ծառոցն՝ ծառն կենաց. (Եպիփ. ծն.։)