ԿԱՌԱՉԻՒՆ ԿԱՌԱՉՈՒՄՆ. նույն ընդ կառաչ. կառանչ. կառանչիւն.
Լռեցուցէ՛ք զկառաչիւն (կամ զկառանչիւնս) լալեաց եւ վայից. (Մանդ. ՟Է։)
Գոչիւն եւ կառաչիւն (կամ կառաչ) մարցն խանդաղատելոց. (Ճ. ՟Գ. ըստ Ոսկ. մտթ.։)
Օդահատեալ կառաչման, եւ խիզախիւն վարազաց. (Մագ. ՟Ժ՟Զ. եւ ՟Հ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կառաչումն | կառաչմունք |
| accusatif | կառաչումն | կառաչմունս |
| génitif | կառաչման | կառաչմանց |
| locatif | կառաչման | կառաչմունս |
| datif | կառաչման | կառաչմանց |
| ablatif | կառաչմանէ | կառաչմանց |
| instrumental | կառաչմամբ | կառաչմամբք |