Other definitions containing this entry
կաճառս կացուցակ պարս խմբեցաք. (Նար. մծբ.։)
Իմա՛ կամ ընթերցիր կաճառ, Շար.
Անբանս գրեթէ ի կաճառս ատենից. (Պիտ.։)
Քննեցի զհակաճառութիւն երկուց կողմանցս գրով եւ անգիր. (Լմբ. ատ.։)
Յոյժ մեծ էր բացատն քան զձկտումն աչաց նոցա։ Այնչափ ճանապարհ էին գնացեալ. եւ բացատն յայտ առնէ զսահմանն ի լեռնէն ձիթենեաց յԵրուսաղէմ։ Աստեղք յերկինս դրութեամբ, եւ բացատուք կառուցեալք։ Կաճառք (աստեղաց) խիտ բացատօք. (Ոսկ. գծ.։ Ոսկ. հռ. եւ Ոսկ. ի կոյսն.։)
Ի տեսիլ գեղոյ նորա զեղեալ խուռն կաճառացն՝ կուտակէր. (Ագաթ.։)
διαλέγομαι dissero, discepto, disputo συζητέω (պ. սիդիզիտէն ). mutuo quaero, altercor, litigo προβάλλω propono, repono, oppono διακρίνω dijudico φιλονεικέω rixor, contendo. Վէճ եւ խնդիր յարուցանել. ի վէգ գալ. ի պայքար մտանել. հակառակիլ բանիւ. դիմախօսել. պնդել. հակաճառիլ.
Անաչառք եւ ինձ կաճառք երջանկացն. (Նար. ՀԱ։)
ԵՐԱԽԱՆՔ. Ո՛րպիսի եւ իցէ խումբ. դաս, կաճառ. ջոկ, երամակ.
cf. ԿԱՃԱՌ։
Սարսեալ սաքրեն խաւարային իշխանութիւնք։ Կաճառք հրեզինացն երկեղալի դողմամբ ի քնէ սարսեալ սաքին. (Բենիկ.։)
Աստուստ եւ քաղաքացն յօրինին կաճառք։ Աստուսի է ճանաչել. (Պիտ.։)
Յայտնի ճառեալ. բացայայտ. կամ Վիճաբանական. Բաց խօսած կամ հակաճառութենէ տակ ընկած.
Երջանիկ կարդան եղկելոյս։ Եզրի երջանիկ։ Երջանկին դաւթի։ Երջանիկն արքայից։ Երջանիկ խոստումն, կամ բան, հայցուած, փայտ, դշխոյ։ Կաճառք երջանկաց. (Նար.։)
պետութեանց եւ իշխանութեանց արարեր (զիս) խմբակից եւ կաճառակից. (Բենիկ.։)
Պարկեշտ ամուսնութեամբ կաճառեալ, եւ ծնեալ որդիս. յն. միաբանիլ, զուգիլ. (Ոսկ. յաւետիս.։)
cf. ԿԱՃԱՌԻՄ
ԿԱՃԱՌԻՄ եւ ԿԱՃԱՌԵՄ. ὀμιλέω, προσομιλέω versor, conversor. Ի մի կաճառ գալ. ի հանդէս մտանել. կենակից եւ խօսակից լինել. քաղաքավարիլ. գումարիլ. միաբանիլ.
Գործ է խոհեմութեան կաճառիլն ուղղապէս. (Արիստ. առաք.։)
Հրեշտակ ընդ կուսին խօսի. վասն զի ընդ կնոջ կաճառեցաւ օձն. (Ոսկ. ի կոյսն.։)
Ընդ առն թագաւորի տրամաբանեալ կաճառէ. (Ոսկ. գծ.։)
Կաճառի արդարութեամբ ընդ նմա. (Լմբ. առակ.։)
Եւ զմարմնոյն պարտ է հատուցանել շարժութիւնն՝ կաճառելով ընդ կրթականաւն. այսինքն ի հանդէս մրցական. (Պղատ. տիմ.։)
Տեսայ զհամբակս եւ զերիտասարդ աղջկունս կաճառելով ընդ միմեանս խոհեմասիրաբար. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)
Կաճառելով ընդ միմեանս խոհեմասիրապէս բնակեսցեն. (անդ. ՟Թ։)
Զի ձեռն մարմնոյ կաճառելն (աստուծոյ ընդ քեզ) ոչ ընդունիս. (Բրս. ծն.։)
Որպէս երբեմն ընդ եւայի, նոյնպէս եւ աստ ընդ խորհրդական առնն կաճառէր բարեհամբոյր բանջւ. (Յհ. կթ.։)
մէջ յոգնախումբ հրապարակացն, եւ կաճառեալ ատենից. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Դիմախօս, հակաճառօղ. եւ Դիմախօսութիւն, հակաճառութիւն.
Դիոնեսիոս աղեքսանդրացին ի հակաճառին, որ ընդդէմ պօղոսի սամոստացւոյ. (Ասող. ՟Գ. 21։)
Բիւրս կուտեալ հաւաքեցի անձին իմում մարտիկ մահազէնս։ Մահազինացն կաճառք։ Սուսեր մահազէն՝ կենդանարար նշան խաչիս. (Նար. ՟Ի՟Ա. ՟Ղ՟Ա. եւ Նար. խչ.։)
Հրէակաճառ ատենին շարավանդան, եւ մսուր սարապետացն աւարումն բաժանման շարադասեցաւ. (Թէոդոր. կուս.։)
διαλεκτικός argutator. Որ վիճի բանիւ կամ տրամաբանելով. ձեռնարկու. հակաճառօղ. դիմախօս. բանակռիւ.
Որ ինչ հայի ի կաճառ. հանդիսական. բազմագումար. հոծեալ.
Ընդ անմարմինս քատակեալք Թեւօք հոգւոյն՝ արփիաճեմս լինէին (տեսանօղք)։ Կաճառք արփիաճեմ լուսով փայլելի. (Գանձ.։)
Ի խաղս այպանման ծաղու ըմպահկեն կաճառք կայից վերին հրեշտակացն զվիշապն յօդաւոր ընդ պարզականին. (Նար. մծբ. ( ըստ յոբայ. ՟Խ. ՟Խ՟Ա)։)
cf. ԿԱՃԱՌԱԿԻՑ.
Ո՞ (տայ) շատ հայել ընդ ինքն կաճառորդացն. յն. որոց ի հրապարակս. (Ոսկ. եբր.։)
Եթէ ոք հակաճառական բանիւ յաւակնի կապտել զհայր ի յիւրմէ բանէն. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
Ներբաժանեալ երկուս մասունս գնդակաց հրէակաճառ ատենին շարաւանդան. (Թէոդոր. կուս.։)
Կաճառք հրեղինացն, եւ անճառ բնութիւնք ահեղակերպիցն. (Բենիկ.։)
Անհատանալ եւ վերանալ եւ թեւապարիլ ի կաճառս անհուն բոցեղէն զօրաց. (Զքր. թղմ.։)
Տեսայ զհամբակս եւ զերիտասարդ աղջկունս՝ կաճառելով ընդ միմեանս խոհեմասիրաբար. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)
Կաճառական հանդիսի. (Մագ. ՟Լ՟Գ։)
Յայսմ իրաւզարդ կաճառի։ Տանել զարդարադատութեան մրցանակ յիրաւազարդս կաճառէ. (Պիտ.։)
Ուր իցէ կաճառ խիտ. յոքնախումբ.
Առեալ ցեղիցն երկաքանչիւրոցն պայքար յանդիման կաճառախիտ բազմութեանն. (Կաղանկտ.։)
Սամփսոն որպէս կաճառակից աստուծոյ երանի. (Ոսկ. ի կոյսն.։)
Աղօթք՝ հրեշտակաց դասակից առնէ, սերովբէից կաճառակից. (Խոսր.։)
Կաճառակիցք եւ կցորդք դասակցութեանցն վեհից. (Նար. առաք.։)
Եկն քրիստոս ի յովաննէ մկրտել, տէրն մարդկան առ անապատին կաճառակիցն. (Անթիպատր։)
(Միայնակեացք) նախամարգարէին կաճառակից գոլով՝ միշտ ընդ աստուծոյ խօսին. (Լաստ. ՟Ղ։)
Զբարեկամացն իսկ եւ զընկերացն առ ի կենցաղիս կաճառմունս՝ հաշտեալս ստասցի։ Զկաճառմունսն պատմեցաք. (Պղատ. օրին. ՟Է։)
Յաղագս ընտանութեան եւ ծանօթութեան միմեանց, եւ ամենայն կաճառման. (անդ. ՟Ղ։)
ἁντιρρέω contradico, altercor Հակառակ այլում ճառել, վիճել. դիմախօսել, հակառակիլ բանիւ. հակաճառիլ, դէմ խօսիլ.
Տրամաբանականք ոչ ինքեանք առնուն, այլ զոր տայցէ այն՝ որ հակաճառէն սմա։ Որպէս զի շառագունեալ զհակաճառօղն առ ինքեանս ցուցանիցեն. (Անյաղթ պերիարմ.։)
Հակաճառեցից ընդդէմ քեզ. (Մագ. ՟Ժ։)
Հակաճառեն եւ նոքա ընդդէմ մեր. (Լմբ. ատ.։)
ՀՐԷԱԽՈՒՄԲ եւ ՀՐԷԱԿԱՃԱՌ. Որ ինչ անկ է խմբի կամ կաճառի հրէից.
Հրէակաճառ ատենին. (Թէոդոր. կուս.։)
ՀՐԷԱԽՈՒՄԲ եւ ՀՐԷԱԿԱՃԱՌ. Որ ինչ անկ է խմբի կամ կաճառի հրէից.
Հրէակաճառ ատենին. (Թէոդոր. կուս.։)
Կաճառեալ ի վերայ իրերաց. հոծեալ. սերտ.
Ատրական հոյլք պայազատ ի մնացելոց պրիմեթէի, իւրով մակակաճառ բնականագոյն բնութեամբն. (Մագ. ՟Լ՟Գ։)
Մինչեւ ցայս վայր է մարդահաճոյ, զի մի՛ ասացից՝ մարդապաշտ, հակաճառութիւնս. (Նչ. խնդ.։)
Որոց բովանդակաբար կաճառի (արեգակն), եւ զնեխավայրսն եւս չորացուցանէ. (Բրս. ծն.։)
Յաղագս հօր ոչ ոք վիճաբանի։ Արդ կաճառք բանիցն յուզեալ՝ դարձեալ վիճաբանին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32։ Թէոդոր. մայրագ.։)
Յաղագս հօր ոչ ոք վիճաբանի։ Արդ կաճառք բանիցն յուզեալ՝ դարձեալ վիճաբանին. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 32։ Թէոդոր. մայրագ.։)
Եւ անտի յարուցեալ բազմախումբ կաճառովն մտանէ ի Գարդման գավառ. (Կաղանկտ.։)
Ի նմին աշխարհախումբ՝ երկրագումար՝ եւ բիւրակաճառն ատենի (դրանն արքունի). (Նար. խչ.։)
Դաժանագունից տեսութեանցն ոչ կամիմ կաճառակից լինել. (Անյաղթ պորփ.։)
Ուր են կաճառք աստեղաց երկնից.
Արեգակն ի մայրն դառնային, համարձակութիւն տալով երկնակաճառ արփւոյն». (զի յետ մտիցն արեւու երեւի մեզ հանդէս երկնից). (Լաստ. ՟Ի՟Գ։)
Ոչ դանդաղեցաք ազդել զկաճառական հանդիսի մակթորական ասրափառ տեղման նախահօրն. (Մագ. ՟Լ՟Գ։)
ԱՐՏԱՃԱՌՈՒԹԻՒՆ ԱՐՏԱՃԱՌՈՒՄՆ. ὀμιλία sermo, disputatio, homilia Ճառ. խօսք. եւ Վիճաբանութիւն. խօսուածք, հակաճառութիւն.
Իսկ ոստիկանն դաւաճանօղ կաճառ էր բարեհամբոյր բանիւ. (Յհ. կթ.։)
Ի նմին աշխարհախումբ, երկրագումար, եւ բիւրակաճառն ատենի. (Նար. խչ.։)
Հակաճառելով. վիճելով. դիմախօսելով.
Եթէ ոչ մախանօք ոք հակաճառաբար զասացեալսն վայրապար պարսաւէ, այլ՝ բարեմտաբար տնօրինէ. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)
Եթէ ոք հակաճառական բանիւ յաւակնի, եւ այլն. (Նար. ՟Լ՟Դ։)
Ի քաղաքս կաճառաւ միաբանին ի խօսակցութիւն բանաւոր մարդկան. (Պիտ.։)
ԱՐՏԱՃԱՌՈՒԹԻՒՆ ԱՐՏԱՃԱՌՈՒՄՆ. ὀμιλία sermo, disputatio, homilia Ճառ. խօսք. եւ Վիճաբանութիւն. խօսուածք, հակաճառութիւն.
Տեսայ զհամբակս եւ զերիտասարդ աղջկունս կաճառելով ընդ մի մեանս խոհամասիրաբար. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)
Զինչ յեղանակաւ կաճառելով ընդ միմեանս խոհեմասիրապէս բնակեսցին. (անդ. ՟Թ։)
Տեսայ զհամբակս եւ զերիտասարդ աղջկունս կաճառելով ընդ մի մեանս խոհամասիրաբար. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)
Զինչ յեղանակաւ կաճառելով ընդ միմեանս խոհեմասիրապէս բնակեսցին. (անդ. ՟Թ։)
Զստեղծեալն եղծանել հակաճառութեամբ. (Յհ. իմ. ատ.։)
Այսպիսում առն եթէ ոք հռետորաբար կամեսցի ըստ արժանն հակաճառութիւն ինչ (առնել). (Մագ. ՟Խ՟Գ։)
Իսկ (Մաքս. եկեղ.) Հակաճառութիւն դնի որպէս Ստորասութիւն, կամ հակումն եւ հաւանութիւն առ ասացեալս. իսկ Անհակաճառութիւն՝ որպէս բացասութիւն. որ են սովոր թարգմանութիւնք։
Հեգնաբանութիւն եւ հակաճառութիւն ինձ հաւանիս յարմարել. (Մագ. ՟Խ՟Ը։)
Սո՛ւր գոչելով ի վեր զելս հոգւոյն՝ բութ։ Զի՛նչ սուր, զի՛նչ մեղկաճառութիւն, զի՛նչ բութ. (Քեր. քերթ. (ա՛յլ ձ. մեղմաճառութիւն։))
Բոլոր հակաճառութեանց եւ անհակաճառութեանց անցանելով գերազանց. (Մաքս. նշ. եկեղ.։)
Ի խաղս այպանման ծաղու ըմպահկեն կաճառք կայից վերին հրեշտակացն զվիշապն յօդաւոր ընդ պարզականին. (Նար. մծբ. ( ըստ յոբայ. ՟Խ. ՟Խ՟Ա)։)
Voir tout