soft, tender, delicate;
supple, flexible, pliant;
sweet, mellow;
mild, soft, gentle, meek, affable;
— մետաղ, soft metal.
ἀπαλός, μαλακός tener, mollis, blandus. Փափուկ. քնքուշ. մատաղ. եւ Մեղմ. ամոք. թոյլ. մեղկ.
Կակուղ կաւ. կամ ձէթ, բանք, բարբառ. (Իմ. ՟Ժ՟Ե. 7։ Սղ. ՟Ծ՟Դ. 22։ Առակ. ՟Ի՟Զ. 22։ Յոբ. խ. 22։)
Կարծր է, որոնց մարմինք մեր հնազանդին. եւ կակուղ՝ որչափ մարմնոյ (է վիճակ). (Պղատ. տիմ.։)
Կակուղ բնութիւն ջրոյն, կամ հող, պատառ, դեղ, պատմուճան, անկողին. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։ Պիտ.։ Նար. ՟Ղ՟Գ։ Նեղոս.։ Ածաբ. կարկտ.։ Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Մեղեդի անոյշ եւ կակուղ. (Գանձ.։)
Խիստն, եւ կակուղն. (Արիստ. որակ.։)
Ի ձեռն կակղոցն եւ խստիցն. (Փիլ. իմաստն.։)
Մի՛ զգեստիւք խենեշեսցուք կակղօք (կամ խենեշասցուք կակղովք) եւ շուրջ պճնեցելովք. (Ածաբ. ծն. եւ ի Ճ. տպ.։)
Շինեցաւ կինն՝ կակուղ կենդանի. այսինքն փափուկ եւ թոյլ. (Մաշկ.։)
Հուր ի խոնաւ նիւթոյ եւ ի կակղոյ ցամաքս եւ խիստ առնէ. (Ոսկ. ես.։)