cf. Ընձիւղիմ;
to be intimidated, timorous or fearful.
ԾԼԵԼ ԾԼԵՑՈՒՑԱՆԵԼ ԾԼԻԼ. cf. ԸՆՁԻՒՂԵԼ. (Վստկ.։)
Զքահանային քո ահարոնի զգաւազանն չորացեալ՝ ծըլել եւ ծաղկիլ եւ պտղաբերել արարեր. (Մաշտ. ջահկ.։)
ԾԼԻՄ 2։ Իսկ (Ոսկ. մ. Բ. 8.)
Տալ համարձակ պատասխանի, եւ մի՛ ինչ ծլիլ. իմա՛, զանգիտել, կամ հարթնուլ.
ԾԼԻՄ 3։ Ռմկ. քաշուիլ, կամ վեր վեր ցաթկել. Ռմկ. քաշուիլ, կամ վեր վեր ցաթկել. յն. καταπλαγῆναι.
ԾԼԻՄ 2 ԾԼԵԼ ԾԼԵՑՈՒՑԱՆԵԼ ԾԼԻԼ. cf. ԸՆՁԻՒՂԵԼ. (Վստկ.։)
Զքահանային քո ահարոնի զգաւազանն չորացեալ՝ ծըլել եւ ծաղկիլ եւ պտղաբերել արարեր. (Մաշտ. ջահկ.։)