Խօսս արկանելն. խօսելն. խոսողութիւն.
Այլ է մտացն իմացման ե՛ւ տեսութիւն, ե՛ւ լսելութիւն, եւ խօսարկութիւն. (Լմբ. առակ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | խօսարկութիւն | խօսարկութիւնք |
accusatif | խօսարկութիւն | խօսարկութիւնս |
génitif | խօսարկութեան | խօսարկութեանց |
locatif | խօսարկութեան | խօսարկութիւնս |
datif | խօսարկութեան | խօսարկութեանց |
ablatif | խօսարկութենէ | խօսարկութեանց |
instrumental | խօսարկութեամբ | խօսարկութեամբք |