to grow rusty, to oxydize.
ἱούμαι, ἱόομαι rubigine obducor. Ժանգահար, ժանգալից լինել. ժանկռոտիլ.
Կորո՛ զարծաթ վասն եղբօր եւ բարեկամի, եւ մի ժանկոտեսցի (կամ ցէ) ընդ քարիւ ի կորուստ. (Սիր. ՟Ի՟Թ. 13։)
Ոսկի արծաթ նորա ժանգոտին, եւ արդիւնք նորա ոջլակեր լինին. եւ միտք այնպիսւոյն եւս չար քան զինչսն մաշին ժանգոտին եւ փտին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 22։)
Երկաթ ժանգոտեալ՝ նորոգի ի ձեռն հրոյ. (ՃՃ.։)
Կամ ῤυπόομαι sordeo, sordibus obsitus sum. Աղտեղիլ, ապականիլ. աղտոտիլ.
հայելի ժանգոտեալ ոչ երեւեցուցանե յստակ զյանդիմանեալ երեսս. (Նեղոս.։)
Աղտեղանամք եւ ժանկոտիմք մեղօք. (Եփր. համաբ.։)