cf. Թագաւորաբար.
cf. ԹԱԳԱՒՈՐԱԲԱՐ.
Յուղարկէ թագաւորապէս զքոյր իւր Տիգրանուհի։ Թագաւորապէս արարեալ հարսանիս. (Խոր. ՟Ա. 29։ ՟Գ. 22։)
Անկեալ որպէս առիւծ ննջեաց թագաւորապէս. (Ճ. ՟Բ.։)
Զայն իշխանութիւն առնըլով՝ թագաւորապէս սա վարի. (Նիւս. երգ.։)