Թագաւորապէս

cf. ԹԱԳԱՒՈՐԱԲԱՐ.

Յուղարկէ թագաւորապէս զքոյր իւր Տիգրանուհի։ Թագաւորապէս արարեալ հարսանիս. (Խոր. ՟Ա. 29։ ՟Գ. 22։)

Անկեալ որպէս առիւծ ննջեաց թագաւորապէս. (Ճ. ՟Բ.։)

Զայն իշխանութիւն առնըլով՝ թագաւորապէս սա վարի. (Նիւս. երգ.։)